Πατέρα... άκουσες τα νέα?

"Πατέρα,

"Ακουσες τα νέα; Τρεις μέρες τώρα, εδώ στην Αθήνα, στην κοιτίδα του πολιτισμού, κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, λαός έρχεται από παντού, από τη Θράκη και την Μακεδονία, από την άκρη του Αιγαίου μέχρι τα Επτάνησα, από τις βουνοκορφές της Ηπείρου μέχρι τις πανέμορφες ακρογιαλιές της Πελοποννήσου και της ηρωικής Κρήτης, από την μακρινή ξενιτιά.

"Ερχονται με πλοία, με αεροπλάνα, με κάθε τρόπο, πεζοί, ακόμα και σε αναπηρικές καρέκλες. Ηλικιωμένοι, σαν τις αιωνόβιες ελιές και νέοι σαν την αυγή. Ολοι αυτοί έρχονται πατέρα, για να τιμήσουν ένα σπουδαίο άνθρωπο, όπως λένε, τον άνθρωπο που τους βοήθησε, τον άνθρωπο που αγάπησαν.

"Ακουσες τα νέα; Εδώ στους δρόμους της Αθήνας και κατά πως λέγουν σε όλη τη γη, ο κόσμος μιλάει για έναν άνθρωπο. Είναι δυνατόν ένας άνδρας να έχει διανύσει τόσα χιλιόμετρα;

"Λένε ότι μιλούσε για γνωστά, πλην ξεχασμένα πράγματα, όπως την δημοκρατία, την παιδεία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ειρήνη και την ισότητα. Λένε ότι τρόμαξε τους δυνατούς και τους κραταιούς, ότι ξεσήκωσε τους φτωχούς, τους ξενιτεμένους και τους κατατρεγμένους. Μάγεψε με φράσεις όπως η "Εθνική ανεξαρτησία" "Ο λαός στην εξουσία" και "Η Ελλάδα στους Ελληνες".

"Λένε πως υπερασπίστηκε τις μικρές και αδύναμες χώρες, όπως την Κύπρο και την Παλαιστίνη και ότι στήριξε τους Ινδούς, τους Λατινο-αμερικάνους, τους Αφρικανούς, τους αδύναμους της γης.

"Πατέρα, άσε μας να τους μιλήσουμε και εμείς για κείνον.

Οταν η κόρη του η Σοφία είχε άγχος στις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, την παρότρυνε να φροντίζει την ψυχή της. "Να σέβεσαι την ζωή σου", της έλεγε. Οταν ο Νίκος στα δεκατέσσερα του έκλαψε για τον πρώτο του έρωτα, του είπε ότι αυτό ήταν "καλό σημάδι". "Υποφέρεις", του είπε, "άρα ζεις". Στον Ανδρίκο, όταν διάβαζε φιλοσοφία, του είπε ότι δεν είναι ανάγκη να διορθώνει τον Πλάτωνα. Και ακόμα, για τον μεγαλύτερο γιο του, εκείνο το βράδυ της χούντας (-το θυμάσαι-) θυσιάστηκε. Παραδόθηκε οικειοθελώς στα ανδρείκελα της χούντας, όταν με όπλο απειλήθηκε η ζωή του παιδιού του Γιώργου.

"Ο άνδρας αυτός για τον οποίον τους λέμε πατέρα, είχε μια σύντροφο που στάθηκε στο πλευρό του για πολλά χρόνια, μια γυναίκα που του χάρισε τέσσερα παιδιά και τέσσερα εγγόνια και που του απάλυνε το βάρος. Ξέρουμε ότι την αγάπησε πολύ και ότι και εκείνη τον αγάπησε με όλη της την καρδιά.

"Κοντά του, στάθηκε και μια άλλη γυναίκα, με τόλμη, σε δύσκολες στιγμές τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

"Αυτός ο άνδρας λοιπόν, έμαθε κάτι σημαντικό από τον πατέρα του, τον Γιώργο από το Καλέντζι - ένα χωριό που κείται κάτω από το βλέμμα του Ερύμανθου. Εμαθε για το μεγάλο ταξίδι προς την Ιθάκη. Κατόπιν δίδαξε και αυτός με την σειρά του, στα δικά του παιδιά τις δικές του αναζητήσεις, τις δικές του Ιθάκες για να συνεχίσουν το περήφανο ταξίδι.

"Πατέρα, έφυγες από τον κόσμο μαχητής, όρθιος, λεβέντης, με αξιοπρέπεια. Δεν έφυγες σιωπηλά μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νύχτας, έφυγες με το θόρυβο χιλιάδων φωνών: "Θα ζεις στην καρδιά μας". Εφυγες με τα χειροκροτήματα ενός ολόκληρου λαού. Θα συνεχίσουν μαζί σου το περήφανο ταξίδι της Ιθάκης!

"Πατέρα, θέλουμε να σου μιλήσουμε. Θέλουμε να σου μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο όπως κάθε φορά που συνέβαινε κάτι σημαντικό. Τα νέα είναι τα εξής: ένας σπουδαίος άνδρας, ένας μεγάλος επαναστάτης, ο πατέρας μας, ο πατέρας μας έφυγε. Και θέλουμε να σου πούμε κάτι ακόμα: Σε αγαπάμε. Σε αγαπάμε. Ολοι που μαζευτήκαμε εδώ σε αγαπάμε. Ολοι μας ορφανέψαμε. Γειά σου, πατέρα".