Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Με το ευρώ... καλύτερα!

 

Γιατί η Τρόικα ενδιαφέρεται για τη γη και τα ακίνητα;

Η υφαρπαγή γης και ακινήτων στην Ελλάδα των Μνημονίων 

Του Κωστή Χατζημιχάλη* 

Τα Mνημόνια και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που μας έχουν επιβληθεί κρατούν ψηλά στην επικαιρότητα το ξεπούλημα της δημόσιας γης και των ακινήτων, ως λύση στο δημόσιο χρέος. 
Σύμφωνα με τους αναλυτές της Τρόικας, στην Ελλάδα υπάρχει «καθυστερημένη κινητικότητα» των αξιών γης σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και απαιτείται «ομαλοποίηση» της «ελληνικής εξαίρεσης». Να ακολουθήσει δηλαδή η γη και τα ακίνητα αυτό που έχει γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη: συγκεντροποίηση της γης και περιορισμός της μικροϊδιοκτησίας, ένας «αναγκαστικός καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός», κατά τους μνημονιακούς. 

Είμαστε λοιπόν μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επίθεσης σε πολλά επίπεδα, επίδικο της οποίας είναι μια από τις κατεξοχήν εκφάνσεις των κοινών, η γη και, σε ένα άλλο επίπεδο, το κτιριακό απόθεμα, κυρίως δημόσια κτίρια, εμπορικά ακίνητα και κατοικίες. Κατακτήσεις γενεών, υλικές, θεσμικές αλλά και συμβολικές, χάνονται σε λίγο χρόνο, μέσω της υφαρπαγής της γης, της δημόσιας περιουσίας και της μικροϊδιοκτησίας. 

Συντήρηση με «κεντροαριστερή» προβιά! Ποιους προσπαθούν να ξεγελάσουν;

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους:

Η Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη στην Ελλάδα είχε αρχηγό, οδηγό και καθοδηγητή τον Ανδρέα Παπανδρέου και εκφράστηκε από το ΠΑΣΟΚ των κοινωνικών αγώνων και της Αλλαγής. Οι περισσότεροι εκ των συμμετεχόντων στην κίνηση των 58, που βαφτίζεται σε “Προοδευτική Δημοκρατική Παράταξη” (;), υπήρξαν υπονομευτές, συκοφάντες και πολέμιοι και του Ανδρέα και του ΠΑΣΟΚ.
Ένας μεγάλος αριθμός συμμετεχόντων στο δεξιόστροφο νεοσυντηρητικό πείραμα των 58, έδωσε δείγματα γραφής της «προοδευτικότητας» του κατά την Κυβερνητική του αλλά και κομματική του θητεία τα χρόνια του ένδοξου «εκσυγχρονισμού»! Και ήταν τόσο καθαρά τα αποτελέσματα των πολιτικών που εφάρμοσαν, που παρέδωσαν τη χώρα έρμαιο στα χέρια της ΝΔ και του κ. Καραμανλή το 2004.

Εντυπωσιάζει η προεκλογική καμπάνια της Χρυσής Αυγής

 Του Πιτσιρίκου
Με την προφυλάκιση τριών ακόμα βουλευτών της Χρυσής Αυγής με την κατηγορία της διεύθυνσης και ένταξης σε εγκληματική οργάνωση, συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία η προεκλογική καμπάνια της Χρυσής Αυγής για τις ευρωεκλογές, τις δημοτικές εκλογές και τις πιθανές εθνικές εκλογές. 

Μέχρι στιγμής, η Χρυσή Αυγή δεν έχει τεθεί εκτός νόμου –δεν γνωρίζουμε αν η νομιμότητα μιας τέτοιας κίνησης μπορεί να δικαιολογηθεί επαρκώς από την υπάρχουσα νομοθεσία-, οπότε δεν έχει απαγορευτεί η συμμετοχή της στις ευρωεκλογές.

Οι δίκες του Μιχαλολιάκου και των βουλευτών της Χρυσής Αυγής θα γίνουν μάλλον ένα μήνα πριν από τις ευρωεκλογές. Οπότε, αν καταδικαστούν για κακούργημα, θα στερηθούν τα πολιτικά τους δικαιώματα, δεν θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής σε ευρωεκλογές, δημοτικές εκλογές και εθνικές εκλογές. Αυτοί δεν θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές, όχι όλα τα μέλη της Χρυσής Αυγής.

Ο θεός και οι τράπεζες σώζουν το ΜΕΓΚΑ. του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, δεν κρατάνε καν τα προσχήματα. Τώρα που, με αφορμή το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, έχει ανοίξει το καπάκι και βγαίνουν στην επιφάνεια οι σκελετοί του τραπεζικού συστήματος, τώρα που μαθαίνουμε για χαριστικά δάνεια σε καναλάρχες, για δες καιρό που διάλεξαν οι συστημικές τράπεζες να ξαναδώσουν δάνεια στους καναλάρχες. 
Όλες οι συστημικές τράπεζες και η Εθνική και η Άλφα και η Πειραιώς και η Γιούρομπανκ δίνουν εκατομμύρια ευρώ στον ΔΟΛ του κ. Ψυχάρη και στον «Πήγασο» του κ. Μπόμπολα, μεγαλομέτοχοι του ΜΕΓΚΑ αμφότεροι κι οι δύο.

ΔΟΛ και «Πήγασος», επιχειρήσεις ζημιογόνες και υπερδανεισμένες. Είκοσι δύο εκατομμύρια ευρώ ζημιές για το 2013 ο ΔΟΛ και χρέη που φτάνουν στα 216 εκατομμύρια. Είκοσι δύο εκατομμύρια ζημιές και ο Πήγασος και χρέη 223 εκατομμύρια. Επιχειρήσεις φαλιρισμένες, που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπαιρναν ούτε ευρώ, όπως δεν παίρνει ούτε ευρώ ο έσχατος φτωχοδιάβολος κι ας μην είναι φαλιρισμένος.

Ο ορισμός της τιμιότητας


Ο ορισμός της τιμιότητας


Στη φόδρα αυτού που λένε οι άλλοι αρετή κρύβεται η ανάγκη σου
Φτηνό κρασί την έκανες και τραγούδι ντροπαλό 
Για «Δραπετσώνες που πια δεν έχουμε ζωή», μην ξανακούσω 
Της νοσταλγίας το ξεροκόμματο μην το καταδεχτείς
Δεν είναι παράσημο η φτώχεια καμαρωτός να το φοράς
Ξήλωσε τώρα τα γαλόνια της υποταγής
Είσαι η μαϊμού στο τσίρκο τους το θλιβερό
Πότε κεφάλι ασώματο, πότε ακέφαλο κορμί, κύρη μου ό,τι εσύ επιθυμείς
Μη δώσεις τόπο στην οργή, μη δώσεις χρόνο
Τα δόντια σου που να δαγκώνουν ξέμαθαν, ακόνισέ τα στο θυμό
Ωραία που γυαλίζουν έτσι κοφτερά!
Δεν τους χρωστάς ελπίδα τσακιστή
Ο φόβος ο δικός σου σε χρεώνει τη δανεική σου τη ζωή.
Αν και σιχαίνομαι τους ορισμούς, θα σου το πω: Τίμιος 
όποιος την ατιμία της φτώχειας του απαρνηθεί.

Σταυρώνετε σωστά, ίνα μη σταυρωθείτε μετά

Του Θανάση Καρτερού
Λοιπόν: Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ παραμεγάλωσε. Επειδή βλέπει εξουσία και τον βλέπουν ως εξουσία. Επειδή η εξουσία είναι όπως και να το κάνεις πιο γλυκιά από τη ματωμένη, πεινασμένη, κυνηγημένη, καρπαζωμένη και πολύ ήσσονα αντιπολίτευση. Επειδή έχουμε υποστεί ως ψηφοφόροι διάφορα τελευταία από διακεκριμένους που αφού τους σταυρώσαμε μας σταύρωσαν εν συνεχεία με καρφιά του τύπου "ότι του φανεί του λωλο-Στεφανή". Και επειδή είναι σίγουρο ότι στις επερχόμενες εκλογές θα υπάρξει ανακάτωμα ήρας και ηρώων, οφείλουμε, πριν βάλουμε τον σταυρό μας:
Πρώτον, να κάνουμε τον σταυρό μας για να αντέξει ο εκλεκτός μας τη γοητεία της εξουσίας, τη γοητεία της δημοσιότητας, τη γοητεία των προνομίων και τη γοητεία του εαυτού του.
Δεύτερον, να τον υποβάλουμε σε πολιτικά εργομετρικά, για να διαπιστώσουμε αν αντέχει το βάρος της εκπροσώπησης εκείνων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, καθώς κι εκείνων που δεν έχουν ήλιο στη μοίρα τους.

63 μείον 27, πόσο κάνει;

Νίκος Μπογιόπουλος Κάτι ο ορυμαγδός των αποκαλύψεων για τις μίζες στα εξοπλιστικά και για τα διερευνώμενα περί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, κάτι ο απόηχος «θαυμάσιων» ιστοριών (Λιάπης, Τομπούλογλου κ.λπ), έχουν ως αποτέλεσμα μια από τις σημαντικότερες ομολογίες του τελευταίου διαστήματος να έχει περάσει στα «ψιλά».
Πρόκειται για όσα προέκυψαν από την παρουσίαση που έκανε την περασμένη εβδομάδα ο κ.Στουρνάρας στους ξένους δημοσιογράφους για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.....
Τι είπε; Αντιγράφουμε από την «Καθημερινή» της Παρασκευής (10/1/2014):

«Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, η Ελλάδα εφάρμοσε δημοσιονομικά μέτρα 63 δισ. ευρώ την περίοδο 2010 – 2014 ενώ το έλλειμμα μειώθηκε κατά 27 δισ. ευρώ».

Άρωμα τέλους εποχής

Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας/FosPhotos

Ευρωεκλογές με γουνάκια» είναι ένα σχόλιο που κυκλοφορεί στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία από τη στιγμή που έγινε γνωστή η απόφαση για τη μη αναγνώριση παραγραφής των αδικημάτων για τα οποία κατηγορείται οΓιώργος Παπακωνσταντίνου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το Ειδικό Δικαστήριο θα έχει, το πιθανότερο, στηθεί όταν οι πολίτες θα προσέρχονται στις κάλπες του Μαΐου. Τι σημαίνει αυτό για την κυβέρνηση; Ότι θα μπορεί να επικαλεστεί ότι δίνει μάχη για την κάθαρση και δεν συγκαλύπτει κανέναν και την ίδια ώρα θα δέχεται επικρίσεις ότι επιλέχθηκε ένας «βολικός ένοχος» για να κλείσει το πολύπλοκο θέμα της λίστας Λαγκάρντ, ο έλεγχος της οποίας δεν έχει αποφέρει μέχρι τώρα σοβαρό οικονομικό όφελος για το ελληνικό Δημόσιο. Της Αγγελικής Σπανού

Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση για τη μεγάλη φοροδιαφυγή θα γίνεται παράλληλα με εκείνη για το πρώτο μνημόνιο, αφού ο πρώην υπουργός Οικονομικών έκανε την αρχική διαπραγμάτευση με την Τρόικα για το πρόγραμμα προσαρμογής και βρίσκεται τώρα εγκαλούμενος και απομονωμένος πολιτικά ακόμη και από το ίδιο του το κόμμα.

Η οδός της κατρακύλας.

Σχολιάζει η Συγγραφέας Ιωάννα Νοταρά 

Τρία χρόνια ήταν αρκετά για να καταρρεύσουν στη χώρα μας όλες οι αξίες που έως σήμερα, άλλοι εξ? ημών πιστεύαμε αφελώς και άλλοι σκοπίμως εθελοτυφλούσαμε. Και στη μια περίπτωση και στην άλλη το μόνο που μας απομένει είναι ένα ξάφνιασμα. Ξάφνιασμα για την αδικαιολόγητη, αν και ενήλικοι ψηφοφόροι, άγνοια μας, ξάφνιασμα για τον σκόπιμο ή μη στρουθοκαμηλισμό μας. Αυτά τα ξαφνιάσματα αφορούν τους πολίτες. Υπάρχει κι ένα ακόμη.Αυτό των πανίσχυρων «συμπολιτών» μας. Αυτών που τσέπωναν στα ειδικά ραμμένα κοστούμια τους με περισσότερες κρυφές τσέπες, τις μίζες. Μίζα! Ιστορική θα παραμείνει η λέξη την ίδια ώρα που ισχυροί επιχειρηματίες βαδίζουν με βήματα σταθερά ακόμη, μη πιστεύοντας για την ώρα την πτώση της οικονομικής κυριαρχίας τους, προς τους ανακριτές και στη συνέχεια, κάποιοι εξ? αυτών, στις φυλακές. Κάποιοι άλλοι, φοβισμένοι ίσως ή θεωρώντας ότι καταδίδοντας στο τέλος θα τύχουν κάποιας επιεικείας, ανοίγουν το στόμα τους. Μιλάνε για κονδύλια και ονόματα.

Περί.... Επιλεκτικής ηθικής

Μιχάλης Καρχιμάκης : 

Η ηθική στην αντιμετώπιση, των δημοσίων ζητημάτων και συμφέροντος ή είναι καθολική ή αν δεν είναι, τότε δεν είναι ηθική ...
Η επιλεκτική ηθική ,Η ηθική διαφορετικών ή πολλαπλών ταχυτήτων για φαινόμενα της ίδιας υφής δεν είναι ηθική ...Είναι το κρεβάτι του Προκρούστη ...για να μην πω κάτι ποιο βαρύ.
από : pame mprosta