Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Στις αγορές, πτωχευμένοι! Του Γιάννη Βαρουφάκη

Το σχέδιο του Βερολίνου για την Ελλάδα των επόμενων ετών έχει πλέον παγιωθεί. Τι περιέχει; Ας ξεκινήσουμε από το τι δεν περιέχει.

1. Δεν περιέχει το κούρεμα, το οποίο θα μπορούσε να βγάλει το ελληνικό κράτος από την διαχρονική κατάσταση χρεοκοπίας (κοινώς την αδυναμία να εξυπηρετεί τα χρέη του μακροπρόθεσμα, ακόμα και μετά από μια γενναία επιμήκυνση μετά μείωσης του επιτοκίου κατά μισή με μία μονάδα).
2. Δεν περιέχει καμία πρόβλεψη για κοινό, ευρωζωνικό χρέος (π.χ. ευρωομόλογα).
3. Δεν περιέχει νέο επίσημο δάνειο, το οποίο να καλύπτει τις μελλοντικές δανειακές ανάγκες του κράτους, πέραν το πολύ 20 δισ. ευρώ που στόχο θα έχουν να καλύψουν τις «αστοχίες» του Μνημονίου 2.
4. Δεν περιέχει κάποια σημαντική επενδυτική ενίσχυση, πέραν των ΕΣΠΑ.
5. Δεν περιέχει κάτι στον τραπεζικό τομέα, που να καθιστά το ελληνικό τραπεζικό σύστημα βιώσιμο ή να αφαιρεί μέρος των 50 δισ. ευρώ που χρεώθηκε το ελληνικό δημόσιο υπέρ των τραπεζών από το εθνικό χρέος.

Υπό αυτούς τους ασφυκτικούς περιορισμούς, το ερώτημα τίθεται: πώς σκέφτονται να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι είναι παντελώς αδύνατον να χρηματοδοτείται ιδίαις δυνάμεις το ελληνικό κράτος τα επόμενα χρόνια; Πιστεύουν, πραγματικά, ότι θα μπορεί η ελληνική οικονομία να παράγει πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 4%, από το οποίο να κάνει τις αποπληρωμές σε ΕΚΤ/ιδιώτες (που δεν δέχονται επιμηκύνσεις και τα τοιαύτα) και ΔΝΤ (που δεν δέχεται μείωση επιτοκίου); Πιστεύουν πως, ακόμα και να είναι δυνατόν αυτό, θα μπορέσει να σταθεί όρθια μια κυβέρνηση (όποια και να είναι αυτή) που θα «ξεζουμίζει» ένα τέτοιο μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, την ώρα που η ελληνική κοινωνία θα παραπαίει, χωρίς τραπεζική πίστη, χωρίς εγχώρια ζήτηση, χωρίς επενδύσεις, χωρίς πρόνοια;

Δανειζόμαστε από τις αγορές, για να πληρώσουμε την εκστρατεία του Σαμαρά

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, αγαπητέ αναγνώστη-αναγνώστρια, μπορεί να βγαίνουμε στις αγορές. Και πως θα το καταλάβω, ερωτάς ευλόγως. Θα το καταλάβεις, θα σε προειδοποιήσει το σώμα σου. Θα νοιώσεις γλυκιά ζαλάδα στους κροτάφους, υπερήφανο φούσκωμα στο στήθος, σκαμπρόζικο γαργάλημα στο πιγούνι, ηδονική ζεστασιά στο δέρμα. Θα είναι σα να μπαίνει η Άνοιξη, θα είναι ουρανού κατάνυξη.

Κι αν δεν την καταλάβεις τώρα την έξοδο στις αγορές, θα την καταλάβεις αργότερα, όταν θα πληρώσεις από την τσεπούλα σου 400-500 εκατομμύρια ευρώ.

Δεν υπάρχει έξοδος στις αγορές. ΄Εξοδος στις αγορές είναι να βγαίνει μια χώρα, να ανοίγει βιβλίο προσφορών και να ζητάει ένα ποσό, με το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο. Εδώ δεν έχουμε προσφορές, έχουμε μια συμφωνία με την γερμανική Deutsche Bank, την αμερικανική JP Morgan και άλλες τράπεζες που δανείζουν μια οικονομία με χρέος 171% του ΑΕΠ, την οποία κανένας άλλος δεν θα δεχόταν να τη δανείσει. Οι τράπεζες θα δώσουν 2-3 δις ευρώ με επιτόκιο πέριξ του 5%, δηλαδή 3% υψηλότερα από όσο θα δάνειζαν τη Γαλλία, επί παραδείγματι. Για κάθε δις που θα δώσουν στην Ελλάδα θα βγάλουν 30 εκατομμύρια περισσότερα απ' όσα θα έβγαζαν, αν δάνειζαν οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Αν τα δις είναι δύο, θα βγάλουν 60 εκατομμύρια, επί πέντε χρόνια, σύνολο 300 εκατ. ευρώ.