Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Η σκληρή απάντηση Τσίπρα στον Πρόεδρο της ΕΕ-και απόγονο ναζί- Ντόνάλντ Τουσκ

Στην δεδομένη κατάσταση, οι σκληροί ιδιωτικοί διάλογοι σε υψηλό ευρωπαϊκό επίπεδο είναι αναμενόμενοι, αλλά έχει την σημασία του, σε ότι αφορά την ηγεσία της χώρας να απαντά σκληρά και κοφτά σε προκλήσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων...
Όπως είδαμε στο δελτίο της ΕΡΤ1, κατά το περιθώριο της συνόδου κορυφής των ηγετών της Ε.Ε., ο πρόεδρος του Ευρωπαικού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, απόγονος ναζί όπως είχαμε γράψει ΕΔΩ, είπε στον Τσίπρα την φράση "Game is over", καλώντας τον Έλληνα πρωθυπουργό να υπογράψει τους όρους συμφωνίας που βάζουν οι δανειστές.
Ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε, "η Ελλάδα έχει 1 εκατομμύριο ανέργους, 3 εκατομμύρια φτωχούς και χιλιάδες οικογένεις χωρίς εισόδημα, που ζουν με τις συντάξεις των παππούδων τους.Αυτό δεν είναι παιχνίδι, και έκλεισε την απάντηση του, ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ, ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟΣ."

Μάνος Χατζιδάκις - Για την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Kοιτάτε ετοιμαζόμαστε για μια άλλου είδους σκλαβιά τώρα.
Η ευρωπαϊκή ενότητα τι νομίζετε ότι είναι;
Είμαστε πραγματικά ένα κράτος με δύναμη ώστε να μπορούμε να επιβάλουμε απόψεις;
Θα γίνουμε μια επαρχεία στην οποία θα μας διοικεί η Ευρώπη…
Και θα έχουμε μια ψευδαίσθηση ότι συνδιοικούμεθα στην Ευρώπη.
Λοιπόν αυτή δεν είναι μια σκλαβιά;
Τουλάχιστον με τα κριτήρια που είχαμε επί τουρκοκρατίας.
Και πάλι εξαιρέσεις επί τουρκοκρατίας υπήρξανε και αναπτυχθήκαμε στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Το ίδιο θα συμβεί και τώρα..
Μόνο που δεν θα ζουν στην Αθήνα και θα ζουν στο Ευρωπαϊκό χώρο.
Μα ποιος από εμάς δεν θα το έκανε αν είχε τις δυνατότητες.
Έστω και πριν 20 χρόνια;
Υπάρχει καμία εγγύηση σωστής αναπτύξεως, εδώ μέσα σε αυτό τον τόπο;
Ποτέ!
Αλλά βέβαια ο τόπος μας προχωράει πάντα με τις εξαιρέσεις του.
Έτσι θα προχωρήσουμε και στο μέλλον.
Περί τουρκοκρατίας λοιπόν, ασφαλώς θα είναι μια μορφή της Ευρωπαϊκής μας θητείας, που βέβαια δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απαλλαγούμε, ούτε να ελευθερωθούμε διότι θα είναι μια επιλογή μας, ενώ επί τουρκοκρατίας έγινε μια υποταγή μας, αυτή είναι η διαφορά.
(Οι δηλώσεις αυτές του Μάνου Χατζιδάκι, έγιναν το 1990)

Π. Κρούγκμαν: Εάν συμβεί το Grexit, θα είναι επειδή οι δανειστές ή τουλάχιστον το ΔΝΤ ήθελαν να συμβεί

Από την ΑΥΓΗ

Ο νομπελίστας οικονομολόγος καταγγέλλει ευθέως τους πιστωτές ότι επιχειρούν «να υπαγορεύσουν την εσωτερική πολιτική», τους καταλογίζει «παταγώδη αποτυχία» στις προβλέψεις τους, ερωτά εάν «ο στόχος είναι κατατροπώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ» και προειδοποιεί ότι «εάν συμβεί τελικά το Grexit θα είναι επειδή οι δανειστές, ή τουλάχιστον το ΔΝΤ, ήθελαν να συμβεί».

Ολόκληρο το άρθρο του Πολ Κρούγκμαν είναι το εξής:
Έχω κάτσει αρκετά ήσυχος στο θέμα της Ελλάδας. Δεν ήθελα, βλέπετε, να ουρλιάξω Grexit μπροστά σε τόσο κόσμο. Όμως όταν ακούει κανείς τις πληροφορίες από τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες, πρέπει να πει κάτι, κι αυτό είναι: τι νομίζουν ότι κάνουν οι πιστωτές και ειδικά το ΔΝΤ;

Οι διαπραγματεύσεις αυτές υποτίθεται ότι αφορούσαν στους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα και στη συνέχεια μία ελάφρυνση του χρέους η οποία θα προλαμβάνει τις ατελείωτες μελλοντικές κρίσεις. Και η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε σε αρκετά υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, αν σκεφτεί κανείς ότι ο προϋπολογισμός θα παρουσίαζε τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα, αν η οικονομία δεν ήταν σε τόσο μεγάλη ύφεση. Αλλά οι δανειστές συνεχίζουν να απορρίπτουν τις ελληνικές προτάσεις για τον λόγο ότι βασίζονται υπερβολικά στους φόρους και όχι αρκετά στις περικοπές δαπανών. Άρα λοιπόν συνεχίζουμε το παιχνίδι της υπαγόρευσης εσωτερικής πολιτικής.

Επιδιώκουν την πτώση Τσίπρα οι Ευρωπαίοι

Δεν φοβάται πλέον το σενάριο τρομοκρατίας για την ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ το 63% των Ελλήνων, σύμφωνα με διαδικτυακή δημοσκόπηση της δεξαμενής σκέψης Bridging Europe. Την ίδια ώρα μάλιστα ούτε το Grexit φοβάται!!!
Το πιασαν το νόημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τώρα αλλάζουν στάση και βάζουν τα ξένα ΜΜΕ να γράφουν σενάρια που έχουν να κάνουν με την πτώση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα Μάλιστα η Handelsblatt, σε ένα άρθρο το βάζει και σε τίτλο: “Η πτώση του Αλέξη Τσίπρα: Τι θα συμβεί στο μέλλον στην Ελλάδα;”.
Δεν κατάφεραν να μετατρέψουν τον Πρωθυπουργό σε έναν προσωρινό, αδύναμο πιόνι τους που παριστάνει τον αριστερό και προσπαθούν να τον ρίξουν με κάθε τρόπο.
Ιδιαίτερα μετά και το τελευταίο «Όχι» του Τσίπρα ο μόνος δρόμος που τους μένει είναι η πολιτική ανωμαλία αφού έτσι θα μπορούν να εγκαταστήσουν μια νέα «Κυβέρνηση Σωτηρίας» που θα τους κάνει τις δουλειές τους.
Έχουν βάλει σκοπό τους την πρόκληση κοινωνικών και οικονομικών αναταραχών προκειμένου να εκτροχιαστεί η πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου και να «αναγκαστούμε » να γίνουμε πρόβατα προς σφαγή στα χέρια τους.

Γκαπ (μαθαίνω) γκουπ (γερμανικά)...

Στάθης

Η Ευρωπαϊκή Eνωση ολοκληρώνεται χωρίς να νοιάζεται για τη μελαγχολία και την οδύνη που σκορπά στους ανθρώπους αυτή η διαδικασία. Aλλωστε, πρόκειται για μια διαδικασία εναντίον των ανθρώπων - γιατί συνεπώς να νοιαστούν οι κυρίαρχες ομάδες της αστικής τάξης για τον παράγοντα «άνθρωπος», αν δεν υπάρχει η πολιτική που θα τις εξανάγκαζε να νοιαστούν;

Κι αυτήν την πολιτική σήμερα στην Ευρώπη εκφράζουν λίγες δυνάμεις και με μικρή εκλογική επιρροή (αν εξαιρέσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, το Podemos, το Σιν Φαίην κι ελάχιστες άλλες). Οι υπόλοιπες δυνάμεις που εκφράζουν τον άνθρωπο (δηλαδή τον εργαζόμενο άνθρωπο, συνεπώς τον άνθρωπο) είναι αδύναμες, δαιμονοποιημένες (όπως τα κομμουνιστικά κόμματα σε ορισμένες χώρες), άνισες και ασύμμετρες, που εκφράζονται συνήθως με έναν πολιτικό, συνδικαλιστικό και οικολογικό ακτιβισμό, ανίκανον πάντως να αμφισβητήσει (τουλάχιστον για την ώρα) όχι μόνον το κυρίαρχο μοντέλο, αλλά την εξέλιξή του. Που δεν είναι απαραιτήτως μετάλλαξη, αλλά απλώς μετάβαση του καπιταλισμού σε ένα επόμενο στάδιο που, με τη σειρά του, χρειάζεται νέα πολιτική διαχείριση. Αυτήν της ολιγαρχίας σήμερα, και της τυραννίας αύριο. 

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν χρειάζεται πλέον πολίτες, χρειάζεται υπηκόους. Δεν χρειάζεται πια αστικές δημοκρατίες, χρειάζεται αυταρχικά καθεστώτα (που θα ελέγχουν προτεκτοράτα στο εξωτερικό τους και ειδικές οικονομικές ζώνες στο εσωτερικό τους). Δεν χρειάζεται εργαζόμενους, χρειάζεται σκλάβους (κι ανέργους να περιμένουν στη σειρά, για να γίνουν σκλάβοι). Η οικονομική δικτατορία χτίζει την πολιτική δικτατορία. 

ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ: Ανακοίνωση Γραφείου Τύπου ενόψει της νέας Συμφωνίας

 Στέφανος Τζουμάκας

Καμία πλευρά δεν έχει την παρούσα περίοδο επιδίωξη για ρήξη. Ούτε το Διευθυντήριο της Ευρωζώνης που ασκεί πολιτική κυριαρχίας και επιβολής όρων, ούτε και η Κυβέρνηση που επιδιώκει έναν συμβιβασμό. Κάθε άλλη συζήτηση επ’ αυτού, εξυπηρετεί συμφέροντα ή αφορά επιτήδειους.

Οι μειοψηφικές πολιτικές πόλωσης και οι τακτικές εντυπώσεων κρίνονται από την ουσία και όχι από τις απειλές χωρίς αντίκρισμα και τις πρακτικές συσπείρωσης-αντισυσπείρωσης. Η χώρα χρειάζεται μια κουλτούρα προοδευτικής πολιτικής διακυβέρνησης στη βάση της πλειοψηφίας. Και πλευρές αυτής της αντίληψης είναι η απομόνωση των κύκλων και των αντιλήψεων που προκαλούν την αβεβαιότητα και την αστάθεια, στοιχεία που πάντα αποτελούσαν το έδαφος εκμετάλλευσης τους από συντηρητικές δυνάμεις.

Η Κυβέρνηση θα πρέπει να μεταβάλλει τη στρατηγική της και να στραφεί από τη δημοσιονομική καθήλωση στην αντιμετώπιση της διάλυσης της παραγωγικής βάσης της χώρας και στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Ήδη με την παράταση των διαπραγματεύσεων έχει επέλθει περαιτέρω βλάβη στην πραγματική οικονομία και στην κοινωνία.

Η Ευρωζώνη είναι σε κρίση εξαιτίας των στρατηγικών του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας. Είναι σε ύφεση, σε ανεργία και σε φτώχεια. Η Ε.Ε. έχει επίσης, σοβαρά θέματα στρατηγικού χαρακτήρα με τους συμμάχους της και έναντι των ανταγωνιστών της. Λόγω της αποτυχίας του δημοσιονομικού προγράμματος και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των μνημονίων επιδιώκουν να επιβάλλουν στην Ελλάδα μια δήθεν διορθωτική πολιτική που όμως θα εκφράζει ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά την κυριαρχία της δημοσιονομικής στρατηγικής επί της Οικονομίας, γνώριμη πολιτική του νεοφιλελευθερισμού που διέπει την πλειοψηφία των ηγεσιών της Ε.Ε.

Σενάρια εκτροπής

του Τάσου Παππά
Λένε οι ιστορικοί, και έχουν δίκιο, ότι η περίοδος της μεταπολίτευσης ήταν η πιο ομαλή πολιτικά περίοδος της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

Ούτε πραξικοπήματα ούτε ωμές παρεμβάσεις του ξένου παράγοντα ούτε παρακράτος, όπως το γνωρίσαμε τη μετεμφυλιακή εποχή, ούτε ανώμαλες καταστάσεις, όπως ήταν τα Ιουλιανά το 1965.

Ο κοινοβουλευτισμός λειτούργησε σχετικά καλά, είχαμε εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία - η παντοκρατορία της Δεξιάς τελείωσε το 1981 και ο συναινετικός δικομματισμός επλήγη τον Ιανουάριο του 2015 με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και έτσι για πρώτη φορά από το 1947 αναδείχθηκε στην Ελλάδα μια κυβέρνηση στ' αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας.

Ο απολογισμός σε γενικές γραμμές είναι θετικός. Ωστόσο, πρέπει να πούμε ότι δεν ήταν μια τελείως ανέφελη ιστορική φάση.

Για παράδειγμα, είχαμε την παραπομπή ενός πρωθυπουργού στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (1991) και δύο ανατροπές κυβερνήσεων: του Μητσοτάκη το 1993 με βάσιμες ενδείξεις για εξαγορά βουλευτών από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες και του Γ. Παπανδρέου με βελούδινο πραξικόπημα, το οποίο οργάνωσαν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και εκτέλεσαν το πολιτικό προσωπικό της Νέας Δημοκρατίας και ένα τμήμα του στελεχικού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ.

Πικετί: Η Γερμανία δεν μπορεί να μιλάει για χρέη – Δεν έχει πληρώσει ποτέ τα δικά της

Ο γνωστός Γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί εκτιμά ότι το πρόβλημα του χρέους αφορά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο την Ελλάδα.
«Χρειαζόμαστε μια διάσκεψη για το σύνολο των χρεών της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε ο Πικετί σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Die Zeit. «Μια αναδιάρθρωση του χρέους δεν είναι αναπόφευκτη μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες», πρόσθεσε.
Ο Γάλλος οικονομολόγος επέκρινε επίσης τη στάση της γερμανικής κυβέρνησης σε σχέση με το ελληνικό ζήτημα.
«Είναι μεγάλο λάθος η υπονόμευση της δημοκρατίας στην Ευρώπη, όπως κάνει τώρα η Γερμανία προκειμένου να επιβάλλονται κανόνες προερχόμενοι κυρίως από το Βερολίνο σχετικά με τα χρέη των κρατών», εκτιμά ο Πικετί.
Η Γερμανία είναι η χώρα που δεν έχει πληρώσει ποτέ τα χρέη της. «Δεν μπορεί να δίνει μαθήματα για το θέμα αυτό σε άλλες χώρες».
Η Ευρώπη χρειάζεται έναν νέο δημοκρατικό θεσμό, ο οποίος θα αποφασίσει για το επιτρεπτό όριο χρέους ώστε να αποφευχθεί μια νέα αύξησή τους. «Θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα μια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», πρότεινε ο Πικετί.

ΟΙ «ΘΕΣΜΟΙ» ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΟΝΤΑΙ : ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΕΤΡΑ – ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ

ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΙ –ΖΗΤΟΥΝ ΠΛΗΡΗ ΥΠΟΤΑΓΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ 

ΩΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ !

Οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ωρών στο πεδίο της «διαπραγμάτευσης» δικαιώνουν απόλυτα όσους, εδώ και καιρό, προέβλεπαν πως οι διαρκείς υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης προκειμένου να υπάρξει συμφωνία, ανοίγουν την όρεξη των δανειστών για να αξιώνουν ακόμη περισσότερα και πιο βάρβαρα μέτρα.

Οι τρεις «θεσμοί» πλήρως αποθρασυμένοι, κατέθεσαν την Τετάρτη (24/6) αντιπρόταση στην πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης με την οποία ζητούν επιπλέον μέτρα – «φωτιά», που ισοδυναμούν με χαριστική βολή για την ήδη χειμαζόμενη από την κρίση και τις μνημονιακές πολιτικές κοινωνική πλειοψηφία, ενώ ταυτόχρονα βάζουν την «ταφόπλακα» στην εθνική οικονομία που ήδη ψυχορραγεί μετά από μια εξαετία καλπάζουσας ύφεσης.Ειδικότερα οι πιστωτές με την αντιπρόταση που κατέθεσαν στο τραπέζι των «διαπραγματεύσεων», και που όπως είναι φυσικό απορρίπτει η κυβέρνηση, ζητούν ούτε λίγο ούτε πολύ πρόσθετα μέτρα συνολικού ύψους 11 δισ. ευρώ για τη διετία 2015 – 2016, δηλαδή 3,1 δισ. ευρώ παραπάνω από αυτά που περιείχε η συμβιβαστική ελληνική πρόταση. Η τελευταία είχε χαρακτηριστεί από ευρωπαίους αξιωματούχους ως «βάση συζήτησης», πάνω στην οποία είναι ,πλέον, προφανές ότι οι πιστωτές θεμελίωσαν τις νέες απαράδεκτες απαιτήσεις τους, αποκαλύπτοντας και στον πλέον καλόπιστο παρατηρητή ότι δεν διαπραγματεύονται αλλά αξιώνουν την πλήρη υποταγή και την παραδειγματική ταπείνωση του ελληνικού λαού που επέλεξε μια αριστερή κυβέρνηση με την εντολή να βάλει τέλος στη μνημονιακή λεηλασία. Μάλιστα οι «θεσμοί» θέτουν την αποδοχή των μέτρων αυτών με τελεσιγραφικό τρόπο, αφού δεν δέχονται καν προτάσεις για άλλα ισοδύναμα!

Φοβάμαι... Μανόλης Αναγνωστάκης

Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.


(Το ποίημα γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1983 και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αυγή)

Ο Γ. Καραμπελιάς συνομιλεί με το Θ. Ζιάκα τα Ιουλιανά του ’65 (29-6-15)

O Γιώργος Καραμπελιάς συνομιλεί τη Δευτέρα 29 Ιουνίου στις 20.30 με τον συγγραφέα Θεόδωρο Ζιάκα. Μια συζήτηση με θέμα: “50 χρόνια από τα Ιουλιανά του 65’. Από τον εκσυγχρονισμό της παράδοσης στον παρασιτικό εκσυγχρονισμό“.Στο καφέ του Ιανού, Σταδίου 24, Αθήνα

Είσοδος ελεύθερη