Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Συνομιλώντας με τις θρησκείες στην Ελλάδα. Τι απαντούν ιεράρχες και εκπρόσωποι διαφορετικών θρησκειών σε κρίσιμες ερωτήσεις (Μέρος Α')

HuffPost Greece | Αλέξης Γαγλίας

2016. Γιορτές και τελευταίες μέρες του χρόνου. Θρησκείες εξακολουθούν να πολεμούν ή μια την άλλη, ή να τρώνε τις σάρκες τους με «αδελφικά μαχαιρώματα»- και όσο πολυπαραγοντικές κι αν είναι οι ανθρώπινες κρίσεις, ειδικά στις πολεμικές και ματωμένες, οι θρησκευτικές διαμάχες διαχρονικά αποτελούν σταθερό και κρισιμο παράγοντα. Το ηθικό και συναισθηματικό φορτίο που κάθε θρησκεία εγγενώς φερει, συχνά εκτρέπει διαφοροποιήσεις και διαφωνίες σε συγκρούσεις μέχρι τελικής πτώσεως, μέχρι εξαχρείωσης και αφανισμού των αντιπάλων, των αλλόθρησκων, των αιρετικών. Στα χέρια πωρωμένων δημαγωγών οι θρησκείες μετατρέπονται σε εργαλεία άσκησης δύναμης, πολιτικής εξουσίας έως στυγνής τρομοκράτησης. Ακόμα και στην εκκοσμικευμένη Δύση, η άρνηση πολλών πολιτών και πολιτικών να τείνουν χέρι βοηθείας στους πρόσφυγες, στην θρησκευτική τους διαφοροποίηση εδράζει. Πόσοι Μουσουλμάνοι χωράνε σε μια «χριστιανική ήπειρο», αναρωτιούνται. «Δε θα προσαρμοστούν ποτέ, θα μας αλλοιώσουν πολιτισμικά, θα μας κυριεύσουν εντέλει». Φοβούνται.

Η επιβίωση του θρησκευτικού συναισθήματος στον σύγχρονο άνθρωπο, αποδεικνύει ότι η θρησκευτικότητα, η τάση και ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει κάπου, αντλώντας δύναμη και ελπίδα, δεν αποτελεί απλά αρχέγονο αλλά, μάλλον, ορμέμφυτο συναίσθημα και πνευματική ανάγκη με κυτταρικές καταβολές. Δεν συμβαίνει τυχαία. Όλες οι θρησκείες, τέλειες ή ατελείς όπως καθένας μπορεί να τις θεωρεί, κηρύσσουν την αγάπη, όσο πωρωμένες ή επιθετικά διαστρεβλωμένες και αν είναι οι σκόπιμες παρανοήσεις τους. Διαχρονικά οι αυθεντικές θρησκευτικές διδασκαλίες και τα ιερά κείμενα παρείχαν στον μέσο άνθρωπο ένα σύστημα ηθικών αξιών και μια νοηματοδότηση της μοναχικής ατομικότητας μες στον μεγάλο κόσμο. Μετρίασαν την απελπισία του αναπόφευκτου θανάτου και έδωσαν στον άνθρωπο σωτηριολογικό κίνητρο να δει στους άλλους τον εαυτό του.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Σφάζουν μαύρα ανθρωπάκια για να έχουν PlayStation άσπρα ανθρωπάκια

Αποστολή στην Tanzania. Δωρεά του Ο.Η.Ε. και της IAEA (International Atomic Energy Agency) μίας μονάδας ραδιενεργού Κοβαλτίου και αποστολή της ΚΘ και του ΚΚ να την θέσουν σε λειτουργία και να εκκινήσουν τις θεραπείες των καρκινοπαθών. 

Τοποθεσία, Mwanza, 150 km μόνο μακριά από την μελανότερη τρύπα του ανθρώπινου πολιτισμού, Rwanda & Kivu (Congo). 

Πρωινό με την αγγλόφωνη ‘The Citizen of Tanzania’ και ξύλινος υπέρτιτλος: “Ευχαριστούμε την Ιρλανδία για την δωρεά χιλιάδων τόνων τροφής για τους πρόσφυγες από Kivu και Rwanda”. Πρόσφυγες; Ακόμη; Που; “Μεταξύ του ξενοδοχείου σου λευκέ και των συνόρων. Φοβούνται ακόμη να επιστρέψουν και τους φιλοξενούμε εμείς παρ’ όλη την φτώχεια μας!” η σιωπηλή απάντηση του μαύρου ρεσεψιονίστα μέσα από ένα σταθερό βλοσυρό βλέμμα. Τι συνέβη; Που φοβούνται να επιστρέψουν; 

Δουλεμπόριο και σφαγές στην περιοχή Kivu στο ΒΑ Congo
Το Κολτάνιο είναι μαύρο μεταλλικό ορυκτό από το οποίο εξάγονται τα στοιχεία Νιόβιο και Ταντάλιο. Το Ταντάλιο χρησιμοποιείται για την κατασκευή πυκνωτών σε ηλεκτρονικά προϊόντα, τουρμπίνες και ιδίως στην παραγωγή κινητών τηλεφώνων. H ψηφιακή εποχή ήταν υπεύθυνη για την τρομακτική αύξηση των εντάσεων και της βίας στην ευρύτερη περιοχή και ιδίως στο ΒΑ Congo στην περιοχή Kivu. Η βία και οι σφαγές βρέθηκαν στο απόγειό τους(π.χ. σφαγές στην περιοχή Ituri, 1999 – 2003 και ηπιότερα έως σήμερα) ταυτόχρονα με την κατακόρυφη αύξηση παραγγελιών παγκοσμίως, του PlayStation-2. Η ζήτηση αυτή προκάλεσε την ταχύτατη άνοδο της τιμής του ορυκτού Κολτανίου …

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Δ. Κουφοντίνας: «Μια απόφαση, μνημείο εκδικητικότητας, εμπάθειας και πολιτικής ασχετοσύνης»

Για πολλοστή φορά απορρίφθηκε με απόφαση του Συμβουλίου της φυλακής το αίτημά του για χορήγηση άδειας

Από τις φυλακές Κορυδαλλού, ο Δημήτρης Κουφοντίνας έστειλε επιστολή στην «Εφ.Συν.», αναφερόμενος στην για πολλοστή φορά απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου της φυλακής στο αίτημά του για χορήγηση άδειας:

Η πρώτη ερώτηση που μου έκανε η εισαγγελέας μόλις μπήκα στο γραφείο όπου συνεδρίαζε το Συμβούλιο της φυλακής ήταν: «Λοιπόν, κ. Κουφοντίνα, άλλαξε τίποτα από την προηγούμενη φορά;». Ετσι ακριβώς.

Καταλαβαίνετε. Ρωτούσε αν άλλαξα ιδέες, αν άλλαξα πιστεύω, αν αλλαξοπίστησα, δηλαδή. Σαν σύγχρονος ιεροεξεταστής. Και σαν παλιός στρατοδίκης συνέχισε την ανάκριση, ζητώντας να δηλώσω αλλαγή φρονήματος.

Τι για τον Μαρξ με ρώτησε, τι για τη λούμπεν μεγαλοαστική τάξη, τι για το πώς βλέπω την επανάσταση, για το αν έχω αναθεωρήσει το παρελθόν μου. Τέτοια νομικά...

Ενοχλήθηκε πολύ όταν της είπα για τη δικαιοσύνη των δύο μέτρων και των δύο σταθμών, τη δικαιοσύνη που αποφυλακίζει ισχυρούς του χρήματος επειδή, λέει, η φυλακή θα έκανε... κακό στην υγεία τους, την ώρα που καταδικάζει σε αργό, βασανιστικό θάνατο τον Σάββα Ξηρό.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας ΄χαστουκίζει΄ την ιμπεριαλιστική "αριστερά" και τη δημοσιογραφική αλητεία!

Σχόλιο του Νίκου Κλειτσίκα

Το Χαλέπι επέστρεψε στη Συριακή πατρίδα...
Με ανακοίνωση-απόφαση του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας ένα ηχηρό χαστούκι στην ευρωπαϊκή "δικαιωματική αριστερά" του Σόρος και την αργυρώνητη δημοσιογραφική αλητεία!
Έξι χρόνια ιμπεριαλιστικής επίθεσης εναντίον του λαού της Συρίας, σήμερα έγινε ο τάφος της "αραβικής άνοιξης"...
Η "αραβική άνοιξη", μια σχεδιασμένη επιχείρηση των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχε προβλέψει στην εξέλιξή της την αναγκαιότητα εξαγοράς των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων -αναγκαιότητα επιρροής και διαμόρφωσης -της κοινής γνώμης-, αλλά κυρίως την εξαγορά της λεγόμενης "ανανεωτικής" και τα τελευταία χρόνια "δικαιωματικής αριστεράς" (κύριο πρόβλημα των λαών τα δικαιώματα των γκέι, λεσβιών, "μειονοτήτων", "προσφύγων" κ.α. κι όχι η απελευθέρωση από τα δεσμά του καπιταλισμού), στα πλαίσια του γνωστού, πλέον, εφευρήματος "κοινωνία των πολιτών" και ΜΚΟ.
Αυτά τα έξι χρόνια διαμόρφωναν την κοινή γνώμη για το "αιμοσταγές δικτατορικό καθεστώς Άσαντ", τη Συρία ως το απόλυτο κακό και φυσικά φασίστας, ή στην καλύτερη περίπτωση "ακροδεξιός εθνικιστής" όποιος τολμούσε να διατυπώσει δημόσια μια άλλη άποψη.Οι ηγεσίες των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων και της λεγόμενης "ανανεωτικής αριστεράς", των "χωρίς σύνορα", διαδραμάτισαν τον πιο βρώμικο ρόλο στην "αραβική άνοιξη made in usa" και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, με μια εμμονή υπεράσπισης των τρομοκρατών στο Χαλέπι. Αυτές οι ηγεσίες βρίσκονται πίσω από τις "διαδηλώσεις" στις ευρωπαϊκές πόλεις (απόψε έγινε μια αντίστοιχη στη Θεσσαλονίκη κι αύριο πραγματοποιεί με αυτό το πλαίσιο κι η Λαϊκή Ενότητα του Λαφαζάνη στην Αθήνα), όπου για "ανθρωπιστικούς" λόγους ζητούν τη στήριξη των τρομοκρατών στο Χαλέπι.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Αντίο Νίκο

Mε τον Νίκο Ζαχαράκη συναντηθήκαμε το 1998. Τότε ήταν μέλος του ΠΑΣΟΚ και συνδικαλιστής.

Πίστευε ότι αξίζει να παλεύουμε για να αλλάξουμε τον κόσμο κι ας μη ζήσουμε να δούμε την αλλαγή, πίστευε στη συλλογική προσπάθεια και συγχρόνως έκανε ό,τι μπορούσε για να βελτιωθεί προσωπικά, ενώ ήταν από εκείνους τους φίλους που μπορείς να βασιστείς πάνω τους και απίστευτα καλός άνθρωπος.

Μέχρι χθες που τον χάσαμε, άλλαξε μόνο το ότι έγινε κομματικά άστεγος και τίποτε άλλο. Γιατί συνέχισε να παλεύει για τα ίδια ιδανικά, με το ίδιο πάθος, ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια.

Ενεργός στο συνδικάτο του για χρόνια και οι συνάδελφοί του το αναγνώρισαν εκλέγοντάς τον το 2010 πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου στο Δημόσιο (ΠΟΕΙΔΔ).

Χάρηκε, αλλά περισσότερο αγχώθηκε για την ευθύνη. Αυτό, όμως, που τον είχε ενθουσιάσει ήταν όταν φοίτησε στην Ακαδημία Εργασίας της ΓΣΕΕ, γιατί αυτό που πραγματικά του άρεσε ήταν να αποκτά καινούργιες γνώσεις.

Συνέχεια διάβαζε -τις εφημερίδες μανιωδώς- και ποτέ δεν δίστασε να αμφισβητήσει τις αλήθειες τις οποίες του είχαν σερβίρει, είτε στο σχολείο, είτε στο κόμμα τα κομματικά «ιερά και όσια». Αλλωστε, συνδικαλιστική αρχή του Νίκου αποτελούσε η ανεξαρτησία των συνδικάτων από τα κόμματα.

Ως άνθρωπος και φίλος - τι να πούμε... Δεν είχαμε και δεν θα μπορούσαμε να επιθυμήσουμε καλύτερο φίλο. Γι' αυτό δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι δεν είναι πια μαζί μας και σφίγγεται η καρδιά μας που πρέπει να του πούμε το τελευταίο «αντίο» και δεν βρίσκουμε ούτε μια λέξη -που να μπορεί να απαλύνει τον πόνο της- να απευθύνουμε στη σύντροφο της ζωής του, τη Λένα, εκτός ίσως ότι θα προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να μείνουμε στο πόδι του δίπλα της.

Σιμόν Αργυράκου
Βαγγέλης Καραγεώργος

ΥΓ. 1 Η κηδεία του γίνεται σήμερα στη 1.00 το μεσημέρι στον τόπο του, το Πατιόπουλο Αιτωλοακαρνανίας.
ΥΓ. 2 Τις προάλλες, στη γιορτή του, όταν ένας υποτίθεται φίλος του με προσέβαλε χρεώνοντάς μου υπαρκτά και ανύπαρκτα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ο Νίκος που βγήκε μπροστά κι έκανε «τσαμπουκά» για πρώτη φορά στη ζωή του, υπερασπίστηκε μέχρι και την κυβέρνηση, στην οποία δεν πίστευε πια. Τα διέλυσε όλα γιατί έτσι ήταν και πώς να του πω αντίο;
http://www.efsyn.gr/arthro/antio-niko

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Βιβλίο Βαλαβάνη: Μεγάλη εκδήλωση με ενωτικές προεκτάσεις

Από Iskra 

Μήνυμα ριζοσπαστικής, αντιμνημονιακής συσπείρωσης. Πολιτικό γεγονός η εκδήλωση για το νέο βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη. Σε σημαντικό πολιτικό γεγονός εξελίχθηκε η χθεσινοβραδυνή εκδήλωση για την παρουσίαση του νέου βιβλίου τηςΝάντιας Βαλαβάνη “Τρίτο Μνημόνιο: η ανατροπή μιας ανατροπής”, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη. Το βιβλίο παρουσίασαν, στην κατάμεστη αίθουσα με πλήθος όρθιων της Αρχαιολογικής Εταιρείας, οι Αλέκος Αλαβάνος, Μανώλης Γλέζος, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Κώστας Λαπαβίτας, Παναγιώτης Λαφαζάνης και Ελένη Πορτάλιου. Στην εκδήλωση, που συντόνισε ο δημοσιογράφος Πέτρος Παπακωνσταντίνου, έδωσαν το παρόν ο Ευτύχης Μπιτσάκης, ο Γιάννης Βαρουφάκης, ο Τάκης Στρατούλης, ο Αλέξης Μητρόπουλος, ο Θανάσης Σκαμνάκης, ο Στάθης Σταυρόπουλος, ο επιτετραμένος της ρωσικής πρεσβείας Βλαντίμιρ Μαϊστρένγκο και πλήθος αγωνιστών από ευρύ φάσμα προοδευτικών πολιτικών ρευμάτων και κοινωνικών κινημάτων.

Δίνοντας το στίγμα της ζεστής βραδυάς που είχε προηγηθεί, η Νάντια Βαλαβάνητόνισε ότι η επιλογή του πάνελ δεν ήταν, από την πλευρά της, τυχαία. “Είμαστε αυτοί που συμπορεύτηκαν στη Λαϊκή Ενότητα. Αν μπορέσαμε να συμπράξουμε τότε, διασώζωντας την τιμή της Αριστεράς, τότε υπάρχει ελπίδα”, σημείωσε η συγγραφέας. Κοινός παρονομαστής στις τοποθετήσεις όλων των ομιλητών ήταν η επιτακτική ανάγκη διαμόρφωσης ενός μεγάλου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου για την έξοδο της χώρας από τη μνημονιακή “μαύρη τρύπα” που τη συνθλίβει. Το πολυπληθές κοινό έφυγε από την εκδήλωση με ενισχυμένη την ελπίδα ότι η χθεσινή βραδυά θα έχει συνέχεια και ότι οι ριζοσπαστικές δυνάμεις που έσωσαν την τιμή της Αριστεράς από την ταπείνωση του περσινού καλοκαιρού μπορούν, παρά τις όποιες διαφορές τους, να βρουν το κοινό βάδισμα που θα τους επιτρέψει να πρωτοστατήσουν στην αναγέννηση της λαϊκής ελπίδας και δύναμης.

Για την απώλεια του Νίκου Ζαχαράκη

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ

Με θλίψη πληροφορηθήκαμε τον άδικο και απρόσμενο χαμό του Νίκου Ζαχαράκη, Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου στο Δημόσιο (ΠΟΕΙΔΔ).
Ο Νίκος Ζαχαράκης, ένας συνεπής και ανιδιοτελής άνθρωπος, εργάστηκε επί χρόνια με σταθερότητα, πάθος και συνέπεια για τα ίσα δικαιώματα των συμβασιούχων και το δικαίωμα στη μόνιμη εργασία.
Το συνδικαλιστικό κίνημα έχασε ένα σημαντικό του στέλεχος.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στους οικείους του.
Π.Ο.Ε.-ΥΠ.ΠΟ.

‎«Η Π.Ο.Ε-ΥΠ.ΠΟ. για το θάνατο του Νίκου Ζαχαράκη »
Το Γενικό Συμβούλιο και η Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε-ΥΠ.ΠΟ. πληροφορήθηκε τη θλιβερή είδηση του αιφνίδιου θανάτου του συναδέλφου, Νίκου Ζαχαράκη, προέδρου της Π.Ο.Ε.Ι.Δ.Δ.

Ο Νίκος Ζαχαράκης υπήρξε υπόδειγμα αγωνιστικότητας και συνδικαλιστικής αφοσίωσης. Ακόμη και το τέλος της ζωής του ήρθε μέσα στα γραφεία της Ομοσπονδίας που με συνέπεια και πάθος υπηρέτησε, υποστηρίζοντας με σθένος τα δίκαια των εργαζομένων.

Εκφράζοντας τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Νίκου, τον αποχαιρετούμε στο τελευταίο του ταξίδι, κρατώντας ως παρακαταθήκη την αγωνιστικότητα του! Καλό κατευόδιο συνάδελφε!


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

''Έφυγε'' αιφνίδια από κοντά μας ο αγαπητός φίλος, συναγωνιστής και συνάδελφος, Νίκος Ζαχαράκης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου στο Δημόσιο (ΠΟΕΙΔΔ). 
Άνθρωπος σπάνιος, αγνός, καλόκαρδος και πρόθυμος να βοηθήσει τους συναδέλφους, χωρίς καμία ιδιοτέλεια και χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό του κόστος. Με την πολύχρονη συνδικαλιστική του πείρα βρισκόταν δίπλα στους νεότερους συνδικαλιστές, πάντα με ευγένεια, διακριτικότητα, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό.
Συνδικαλιστής που τίμησε απόλυτα την έννοια του όρου και η απώλειά του (αργά το απόγευμα της Δευτέρας 13.12.2016 στα γραφεία της Ομοσπονδίας) μας γεμίζει με πόνο και θλίψη… 
Αντίο Νίκο μας… Καλό ταξίδι φίλε…
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί στο χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε, στο Πατιόπουλο Αιτωλοακαρνανίας, την Πέμπτη 15.12.2016, στις 13.00 μ.μ.

Για την Ε.Ε. της ΠΟΕΙΔΔ
Ο Αντιπρόεδρος 
Σπύρος Σαμαρτζή
Ο Γεν. Γραμματέας 
Άρης Βάσιος



Ένα κακό νέο.
Έφυγε χτες από κοντά μας εντελώς αιφνίδια ο Νίκος Ζαχαρακης. Θα τον θυμάστε οι περισσότεροι ως πρόεδρο της ΠΟΕΙΔΔ. Ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, συνάδελφος στη ΓΓ Αθλητισμού και από τους σπάνιους ανθρώπους στον συνδικαλισμό, χωρίς ιδιοτέλεια και με προθυμία να τρέχει για ολους


Aris Vasios‎ προς ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΥΠΠΟ

''Έφυγε'' εχθές από κοντά μας, εντελώς ξαφνικά, Ο Νίκος Ζαχαράκης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συμβασιούχων (ΠΟΕΙΔΔ). Άνθρωπος σπάνιος, αγνός, καλόκαρδος και πρόθυμος να βοηθήσει τους πάντες, χωρίς καμία ιδιοτέλεια. Έτρεχε συνεχώς για να βοηθήσει όλους τους συναδέλφους, χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό κόστος. Συνδικαλιστής που τίμησε απόλυτα την έννοια του όρου και η απώλειά του μας γεμίζει με πόνο και θλίψη....

Ένωση Εκτάκτων ΥΠ.ΠΟ. Β.Ελλάδος

"Έφυγε" από κοντά μας ο Νίκος Ζαχαράκης, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου στο Δημόσιο (ΠΟΕΙΔΔ).

Ένας ακέραιος χαρακτήρας,υποδειγμα ανθρώπου και συνδικαλιστή, μπροστάρης και αρωγός σε κάθε προσπάθεια συναδέλφων συνδικαλιστών και μη για διεκδίκηση και κατοχύρωση δικαιωμάτων μας.

Χάσαμε έναν αγαπητό φίλο και πολύτιμο συνεργάτη.
Ή απώλεια μεγάλη, η θλίψη τεράστια.
Αντίο καλέ μας φίλε!!!!



Ανακοίνωση για τον αγαπητό φίλο και συνάδελφο Νίκο Ζαχαράκη

''Έφυγε'' αιφνίδια από κοντά μας ο αγαπητός φίλος, συναγωνιστής και συνάδελφος, Νίκος Ζαχαράκης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου στο Δημόσιο (ΠΟΕΙΔΔ). 
Άνθρωπος σπάνιος, αγνός, καλόκαρδος και πρόθυμος να βοηθήσει τους συναδέλφους, χωρίς καμία ιδιοτέλεια και χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό του κόστος. Με την πολύχρονη συνδικαλιστική του πείρα βρισκόταν δίπλα στους νεότερους συνδικαλιστές, πάντα με ευγένεια, διακριτικότητα, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό.
Συνδικαλιστής που τίμησε απόλυτα την έννοια του όρου και η απώλειά του (αργά το απόγευμα της Δευτέρας 13.12.2016 στα γραφεία της Ομοσπονδίας) μας γεμίζει με πόνο και θλίψη… 
Αντίο Νίκο μας… Καλό ταξίδι φίλε…
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί στο χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε, στο Πατιόπουλο Αιτωλοακαρνανίας, την Πέμπτη 15.12.2016, στις 13.00 μ.μ.


Για την Ε.Ε. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου στο Δημόσιο (ΠΟΕΙΔΔ)





ΚΗΔΕΙΑ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΑΚΗ
Panellinios Syllogos Ypallhlvn GGA <psy@gga.gov.gr>

Προς:
GGA_ALL <gga_all@gga.gov.gr>;

Αγαπητές συναδέλφισσες, Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σας ενημερώνουμε ότι η κηδεία του συνάδελφου μας Νίκου Ζαχαράκη θα γίνει την Πέμπτη 15-12-2016 και ώρα 13:00 μ.μ. στο χωριό του Πατιόπουλο Αιτωλοακαρνανίας.
Όποιος συνάδελφος επιθυμεί να μεταβεί και να τιμήσει τη μνήμη του συναδέλφου μας, θα αναχωρήσει πούλμαν στις 7:00 π.μ. και η επιστροφή θα γίνει αργά το απόγευμα
Παρακαλούμε, όσοι συνάδελφοι επιθυμούν να μεταβούν με το πούλμαν, να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα (6381 και 6396) του γραφείου του Συλλόγου μέχρι τις 12:00 μ.μ., προκειμένου να κλείσουμε τις θέσεις του πούλμαν για τη μετάβαση. Όσον αφορά την ακριβή τοποθεσία αναχώρησης του πούλμαν θα ενημερωθείτε μετά τις 12:00 μ.μ.

από το Σύλλογο.
Το Διοικητικό Συμβούλιο


















Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Η πρόταση Τσίπρα στη Μέρκελ: Πολιτική συμφωνία έναντι εκλογικής «ανακωχής»

Νικόλ Λειβαδάρη
Για την κυβέρνηση Τσίπρα τέσσερα πράγματα είναι δεδομένα, και ήδη αποφασισμένα, αυτή τη στιγμή:
• Δεν μπορεί να υπάρξει καμία συζήτηση -και πολύ περισσότερο νομοθέτηση- νέων, προληπτικών μέτρων για μετά το 2018.

• Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή καμία συμφωνία στα εργασιακά χωρίς επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

• Δεν υπάρχει σχεδιασμός εκλογών αλλά, εάν οι δανειστές επιμείνουν μέχρι τέλους στις -κατά Τσακαλώτο- «παράλογες απαιτήσεις» τους, οι κάλπες θα είναι η έσχατη, αναγκαστική διέξοδος.

• Δεν μπορεί, στη μάχη που θα δοθεί, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη να έχει την πολυτέλεια του αμέτοχου κριτή χωρίς να παίρνει θέση στα μεγάλα εθνικά διακυβεύματα.

«Κλειδί» η συνάντηση Τσίπρα – Μέρκελ

Στο πλαίσιο αυτό η περαιτέρω στρατηγική Τσίπρα θα κριθεί αυτή την εβδομάδα σ’ ένα ακόμη κρίσιμο ραντεβού με την Ανγκελα Μέρκελ, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής των Βρυξελλών.

Χρονικό προαναγγελθείσας αυτοκτονίας

Μπορεί στην Ελλάδα ο τίτλος «Κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup» να προκαλεί χασμουρητά λόγω καταχρηστικής χρησιμοποίησης τα τελευταία έξι, πολύ δύσκολα χρόνια. Ωστόσο, η συνεδρίαση της περασμένης Δευτέρας δικαιούνταν με το παραπάνω αυτή την περιγραφή, όχι μόνο και όχι κυρίως εξαιτίας του ελληνικού προβλήματος.

Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης καλούνταν να εγκρίνουν πρόταση του αρμόδιου επιτρόπου Πιερ Μοσκοβισί για μικρή χαλάρωση της ασφυκτικής λιτότητας, που διογκώνει τον ευρωσκεπτικισμό σε σειρά χωρών. Η εισήγηση του Γάλλου επιτρόπου είχε την υποστήριξη των Γιούνκερ και Ντράγκι και προέβλεπε δημοσιονομική επέκταση στο ύψος του 0,5% του ΑΕΠ όλης της Ευρωζώνης μέσω αύξησης των δημοσίων δαπανών στις πλεονασματικές χώρες, με πρώτη τη Γερμανία. Κομισιόν και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έβλεπαν αυτή τη μετριοπαθή πρόταση ως αυτονόητη, σε μια επικίνδυνα ασταθή συγκυρία, φορτισμένη από το συντριπτικό «Οχι» στο ιταλικό δημοψήφισμα, τις αβεβαιότητες του Brexit και του Τραμπ, αλλά και την άνοδο των διεθνών τιμών του πετρελαίου ύστερα από τις πρόσφατες περικοπές του ΟΠΕΚ.

Ο παράγων Σόιμπλε

"Ματωμένη" και γυμνή διαδήλωση στη Βαρκελώνη!

Δεκάδες διαδηλωτές γυμνοί και έχοντας βάψει το κορμί τους με κόκκινη μπογιά, που αναπαριστούσε το αίμα, συγκεντρώθηκαν σήμερα Κυριακή στο κέντρο της Βαρκελώνης για να διαμαρτυρηθούν για την κατασκευή ενδυμάτων από γούνα.

«Πόσες ζωές (πρέπει να χαθούν) απλά για ένα παλτό;» μπορούσε να διαβάσει κανείς σε ένα πλακάτ που κράταγε η 53χρονη Λουίσα Εσκριμπάνο. Στο πλευρό της η κόρη της Μπάρμπαρα, ηλικίας 21 ετών. Και οι δύο γυναίκες, μαζί με άλλους διαδηλωτές, είχαν πέσει στο έδαφος όπου κείτονταν ακίνητες.

Η Λουίσα θεωρεί πως είναι «πολύ σημαντικό να προσελκύσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για όσα υπόκεινται τα ζώα. Την τύχη τους την αγνοούν σε μεγάλο βαθμό πολλοί πολίτες», τόνισε η ίδια.

«Τα ενδύματα από γούνα συνδέονται, εσφαλμένα, με την πολυτέλεια και την μόδα», υπογράμμισε η Άιδα Γκασθόν, υπεύθυνη του ισπανικού παραρτήματος της οργάνωσης προάσπισης των δικαιωμάτων των ζώων AnimaNaturalis που οργάνωσε την διαδήλωση. «Όμως εάν εμείς μπορούμε να δείξουμε τον πόνο που υπάρχει πίσω από ένα γούνινο παλτό και να προωθήσουμε τις πολλές ενδυματολογικές εναλλακτικές που δεν προϋποθέτουν την θυσία ενός ζώου, τότε μπορούμε να πείσουμε τους πολίτες να μην αγοράζουν πλέον γούνες» πρόσθεσε η ίδια.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

ΓΕΡΜΑΝΟΣ και Microsoft LUMIA 535: Μια ιστορία του παραλόγου



     Στις 31 Οκτώβρη 2016 παρέδωσα μια συσκευή "Microsoft LUMIA 535" στο κατάστημα ΓΕΡΜΑΝΟΣ (Σταδίου 10), για αποκατάσταση βλάβης στην κεντρική κάμερα, όπως διαπίστωσε και ο τεχνικός του καταστήματος παραλαβής (θολή η πίσω κάμερα). 
Η συσκευή ειναι σε εγγύηση 
Μετά από 40 ημέρες και αφού προηγήθηκαν 5 τηλεφωνήματα με τα κεντρικά της ΓΕΡΜΑΝΟΣ, όπου και ενημερώθηκα ότι έγινε αντικατάσταση του καλωδίου οθόνης, ακολούθησε ένα email που με ενημέρωνε ότι η συσκευή βρίσκεται στον έλεγχο της κατασκευάστριας εταιρείας και μετά από τρείς επισκέψεις στο κατάστημα έλαβα δυο μηνύματα ότι η συσκευή είναι τελικά έτοιμη. 



Στις 9 Δεκεμβρίου 2016 παρέλαβα τη συσκευή, συνοδευόμενη με την αναφορά βλάβης και τα σχόλια επισκευής "Η συσκευή σας εξοπλίστηκε με την τελευταία έκδοση λογισμικού για την καλύτερη απόδοση της..." 

ΗΠΑ: Η ταξική σύγκρουση που θα ορίσει τη μοίρα όλων μας!…

Γιώργος Μητραλιάς

Μπορεί αυτές τις μέρες να κυριάρχησαν στα ΜΜΕ και στις συζητήσεις η πτώση του Ρέντζι και οι λοιπές ιταλικές περιπέτειες αλλά εκεί που παίζεται η τύχη όλων μας δεν είναι ούτε στη Ρώμη, ούτε στη Βιέννη, ούτε καν στο Βερολίνο ή στο Παρίσι. Είναι στο… Standing Rock της μακρινής βόρειας Ντακότα των ΗΠΑ, μέσα στη χιονοθύελλα και με 20 υπό το μηδέν! (1)

“Φυσικά”, δεν έχετε ακουστά για το Standing Rock επειδή τα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ κάνουν καλά τη δουλειά τους.

Όμως, αυτό δεν εμποδίζει τους 20.000 αγωνιστές, Ινδιάνους Σιού και τους υποστηρικτές τους 3.000 βετεράνους του αμερικανικού στρατού, οικολόγους ή απλώς συνδικαλιστές και αριστερούς κινηματίες, να δίνουν εκεί –εδώ και 8 μήνες (!)- τη μεγαλύτερη ίσως οικολογική, και όχι μόνο, μάχη με αντιπάλους τους γίγαντες του πετρελαίου, το τραπεζικό σύστημα και τη φοβερή κατασταλτική μηχανή της παγκόσμιας υπερδύναμης.

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Το ρίσκο Τσίπρα: Η (εκλογική;) αντεπίθεση σε Σόιμπλε και ΔΝΤ


Νικόλ Λειβαδάρη

O «ανέντιμος συμβιβασμός» Σόιμπλε - Τόμσεν επικυρώθηκε διά στόματος Τζέρι Ράις, το εθνικό αφήγημα της fast track αξιολόγησης και της εξόδου στις αγορές με τις ευλογίες Ντράγκι προσκρούει στο τείχος Βερολίνου και ΔΝΤ και ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει να απαντήσει δια του μεγάλου πολιτικού ρίσκου:

Απαντά στο αίτημα των δανειστών για περισσότερη λιτότητα σπάζοντας τη λιτότητα, απορρίπτει τα θηριώδη πλεονάσματα που αξιώνουν οι δανειστές για μετά το 2018 μοιράζοντας προκαταβολικά το υπερπλεόνασμα του 2016 στους χαμηλοσυνταξιούχους, και φλερτάρει - ανοιχτά πια - με τις εκλογές αλλά και με τη ρήξη.

Είναι ένα φλερτ και μια επιλογή σαφώς πιο ώριμη πολιτικά από την «ηρωική» διαπραγμάτευση του 2015, είναι όμως και μια επιλογή που εμπεριέχει υψηλού κινδύνου αβεβαιότητες και ρίσκα. 

Πως σχεδιάστηκε η ρελάνς Τσίπρα

Επί του παρόντος, το μόνο δεδομένο είναι πως η επιλογή της αντεπίθεσης Τσίπρα ήταν σταθμισμένη: Σχεδιάστηκε μετά τις πληροφορίες που μετέφερε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος περί της συμμαχίας – έως και συμπαιγνίας – Σόιμπλε και Τόμσεν στο Eurogroup, εκδηλώθηκε λίγη ώρα αφ’ ότου το ΔΝΤ επιβεβαίωσε ότι εκχωρεί το παιχνίδι στο Βερολίνο και ζητά (αδύνατα) νέα μέτρα και πέραν του 2018, και ζυγίστηκε έτσι ώστε να κινείται ακριβώς στα όρια μεταξύ ανοχής και σύγκρουσης με τους δανειστές.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Ο κλεμμένος πλούτος των εθνών και ο Φιντέλ Κάστρο


Οι συνεχείς μεγαλαυχίες των νεοφιλελεύθερων είναι λίγο πολύ γνωστές: Η Αριστερά πέθανε. Ο «υπαρκτός» κατέρρευσε. Τα καθεστώτα του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» κλυδωνίζονται. Η Κούβα θα πέσει. Δεν υπάρχει πια το σοσιαλιστικό όραμα.

Ωραία. Ας δεχτούμε ότι, όντως, η Αριστερά, η πραγματική Αριστερά (όχι η εξωραϊσμένη πρόσοψη του νεοφιλελευθερισμού), ηττήθηκε και η πάλη των τάξεων πάει στις καλένδες.

Δεν μας είπαν, όμως: Είναι ο νεοφιλελευθερισμός ο νικητής;

Όχι, δα!

Πριν λίγο καιρό, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Jim Yong Kim, τόνιζε, αναφορικά με την αυξανόμενη φτώχεια στον πλανήτη, πως «από το 2020, το ήμισυ του πληθυσμού που ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, θα βρίσκεται σε ευάλωτες(…) περιοχές και οι προοπτικές για την ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι οι χαμηλότερες που έχουν γίνει σε μια δεκαετία. Ταυτόχρονα- όμως-, υπάρχει αρκετός πλούτος για να βγάλει- αυτούς τους ανθρώπους- από τη φτώχεια. Αν εμείς απλά αναδιανέμαμε -τον πλούτο- θα μπορούσαμε να το κάνουμε σήμερα. Αλλά, συνειδητοποιήσαμε ότι αυτές οι προσεγγίσεις, που μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, δεν έχουν λειτουργήσει σωστά».

Τι μας λέει, λοιπόν, ο κύριος Jim Yong Kim; Μας λέει ότι οι «μεγάλοι» του ελεύθερου κόσμου δεν ευδόκησαν να μοιράσουν τον διαθέσιμο πλούτο, προφανώς αφηρημένοι(!), κρατώντας τη μερίδα του λέοντος για τους ίδιους.

Από την αυτοκτονία, καλύτερα εκλογές

 Του Στέλιου Κούλογλου

Η ελληνική πλευρά έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να προχωρήσει η συμφωνία, του καλοκαιριού του 2015, με τους δανειστές. Η κυβέρνηση εφάρμοσε κατά γράμμα το μνημόνιο. Ο Α. Τσίπρας εκμεταλλεύτηκε όσο δυνατόν καλύτερα τις διεθνείς συμμαχίες, μέχρι και ο Ομπάμα έκανε το τελευταίο του ταξίδι στην Αθήνα, πλέκοντας το εγκώμιο της Ελλάδας. Ακόμη και ο ανασχηματισμός, αν είχε κάποιο νόημα, ήταν να στείλει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να παραμερίσει όλα τα εμπόδια, αρκεί να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Με έμμεσο τρόπο,και οι Έλληνες έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν. Για μια χώρα όπου δεν υπάρχουν θερμόμετρα σε νοσοκομεία, η αντιμετώπιση των προσφύγων δεν είχε προηγούμενο στην Ευρώπη. Η απάντηση του Βερολίνου, σε πείσμα μάλιστα και των Βρυξελλών αλλά και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που θέλουν να τελειώσει η ελληνική εκκρεμότητα στην ευρωζώνη, ήταν ένα μεγάλο όχι.

Η σειρά από τρικλοποδιές που ο κ. Σόιμπλε δεν έχει σταματήσει να βάζει από το καλοκαίρι του 2015 κορυφώθηκε τη Δευτέρα στο eurogroup, όταν άφησε να διαφανεί ότι, πριν από την όποια δεύτερη αξιολόγηση, έχει κι άλλα βασανιστήρια.

Ακόμη και το ΔΝΤ, πρωτομάστορας των οικονομικών Γκουαντανάμο, υποκλίθηκε μπροστά στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών. Παρά τις προηγούμενες διαβεβαιώσεις του, ότι δηλαδή θα απορρίψει τις γερμανικές αξιώσεις για παράλογα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018 και την παραπομπή της ρύθμισης του χρέους στις ελληνικές καλένδες.

Υποψήφιος στις εκλογές του ΟΕΕ (11 Δεκέμβρη 2016), στο 1ο Εκλογικό Διαμέρισμα (Αθήνα) με το ψηφοδέλτιο της Συνεργασίας Αριστερών Οικονομολόγων ο Δ. Δημητρόπουλος


 «… Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι' αυτό μισώ τους αδιάφορους»  Αντόνιο Γκράμσι
Δημήτρης Δημητρόπουλος
Υπποψήφιος στο 1ο Εκλογικό Διαμέρισμα 

Η Συνεργασία Αριστερών Οικονομολόγων έχει στόχο να συναντηθεί, να συνομιλήσει, να συνεργαστεί, να ενώσει τις δυνάμεις της με όλους τους επιστήμονες οικονομολόγους, μα και με αυτούς που ασκούν το λογιστικό – οικονομολογικό επάγγελμα. Δίνουμε τη μάχη ώστε το Οικονομικό Επιμελητήριο να διαδραματίσει το ρόλο που του έχει δώσει η Πολιτεία. Εμείς που προερχόμαστε από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους παλεύουμε ώστε το Οικονομικό Επιμελητήριο να λειτουργήσει πραγματικά ως Σύμβουλος της Πολιτείας, να παρέμβει σε επαγγελματικά θέματα προς όφελος των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων του κλάδου και να προσφέρει αναβαθμισμένες υπηρεσίες στα μέλη του. Στις εκλογές για την Κεντρική Διοίκηση συμμετέχουμε στο ψηφοδέλτιο της ΣΥΝΑΡΟΕΕ διεκδικώντας όλοι μαζί ένα διαφορετικό οικονομικό μοντέλο από αυτό που έχει επιβληθεί στη χώρα μας. Στις εκλογές για τα Περιφερειακά Τμήματα τα μέλη μας συγκροτούν ευρύτερα τοπικά ψηφοδέλτια με βάση τις κατά τόπους ιδιαιτερότητες και ανάγκες. http://www.synaroe.gr/psifodeltio_sta_synaroe/

Το ψηφοδέλτιο της Συνεργασίας Αριστερών Οικονομολόγων για τις εκλογές για ανάδειξη αντιπροσώπων στη Συνέλευση των Αντιπροσώπων του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας:

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΣΤΙΣ 3 μ.μ

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΣΤΙΣ 3 μ.μ.

ΔΕΝ ΑΠΟΧΩΡΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

Οι πλειστηριασμοί συνεχίζονται… Κυβέρνηση, Γενική Γραμματεία Δημόσιων Εσόδων, τράπεζες και funds με τη στήριξη όλων των μνημονιακών πολιτικών κομμάτων, συνεχίζουν την αγωνιώδη προσπάθεια τους να «βγάλουν στο σφυρί» μικρά σπίτια, οικόπεδα, καταστήματα και περιουσίες λαϊκών νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτό, ήδη φαίνεται να προωθείται και η ηλεκτρονική διεξαγωγή των πλειστηριασμών για το ξεπούλημα των λαϊκών περιουσιών, καθ’ υπαγόρευση των δανειστών - «οικονομικών δολοφόνων».
Οι προσπάθειες τους θα πέσουν στο «κενό». Καμιά λαϊκή περιουσία δεν θα «βγει στο σφυρί». Ο λαός λέει «ΟΧΙ».
Τις προηγούμενες εβδομάδες οι κινητοποιήσεις απέτρεψαν πλειστηριασμούς σπιτιών και μικρών καταστημάτων από τράπεζες και funds. Οι λαϊκές αντιδράσεις θα σταματήσουν τους πλειστηριασμούς και αυτή την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016.
Στελέχη, μέλη και φίλοι της Λαϊκής Ενότητας, μαζί με άλλες οργανώσεις της Αριστεράς, κινήματα, συλλογικότητες και πολίτες και αυτή την Τετάρτη, στις 3 μ.μ., θα δώσουν δυναμικό «παρών» στα Ειρηνοδικεία όλης της χώρας για να αποτραπούν οι πλειστηριασμοί σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Κρίστοφερ Λας, Κορνήλιος Καστοριάδης και Μάικλ Ιγνάτιεφ: συζήτηση πάνω στην «κουλτούρα του εγωισμού»

Πρόκειται για απόσπασμα μιας συζήτησης των Καστοριάδη και Λας με τον M. Ignatieff, σε εκπομπή του Channel 4, με θέμα την «κουλτούρα του εγωϊσμού». Δημοσιεύτηκε από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις (2014, σσ.26-40)
Μετάφραση : Χριστίνα Σταματοπούλου

Μάικλ Ιγνάτιεφ: Τίθεται, λοιπόν, ένα ενδιαφέρον ερώτημα: πρόκειται για την αιτία ή για το αποτέλεσμα της κατάρρευσης του δημόσιου χώρου; (Απευθύνεται στον Κ. Λας) Ποιά είναι, στην προκειμένη περίπτωση, η σχέση ανάμεσα στο άτομο και τον δημόσιο χώρο που βρίσκεται σε κρίση;

Κρίστοφερ Λας: Αυτό που με εκπλήσσει είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο δίχως στέρεη πραγματικότητα… Λέμε συχνά πως η καταναλωτική κοινωνία μας περιβάλλει με αντικείμενα, πως μας ωθεί να δίνουμε μεγάλη σημασία, αλλά νομίζω πως πρόκειται για έναν κόσμο που αποτελείται από φευγαλέες εικόνες και που τείνει όλο και περισσότερο – εν μέρει, νομίζω χάρη στην τεχνολογία των μαζικών μέσων επικοινωνίας – να αποκτήσει έναν παραισθησιογόνο χαρακτήρα: ένα είδος κόσμου από φανταστικές εικόνες, σε αντίθεση με έναν κόσμο πραγματικών αντικειμένων τα οποία να διαρκούν περισσότερο από εμάς. Αυτή η αίσθηση της ιστορικής συνέχειας, που προσφέρει, μεταξύ άλλων η οικειότητα με στέρεα, χειροπιαστά αντικείμενα, δείχνει να υποχωρεί όλο και περισσότερο μπροστά σε μια επίθεση από εικόνες φτιαγμένες τις περισσότερες φορές, για να ξυπνάνε τις φαντασιώσεις μας. Πιστεύω πως ακόμα και η επιστήμη, που, μέχρι τώρα, θεωρούνταν ένα από τα κυριότερα μέσα δημιουργίας μιας πιο ορθολογικής, πιο ρεαλιστικής κοσμοαντίληψης, εμφανίζεται στην καθημερινή μας ζωή, σαν μια διαδοχή τεχνολογικών θαυμάτων που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι όλα είναι δυνατά. Σε έναν κόσμο όπου όλα είναι δυνατά, με μία έννοια, τίποτε δεν είναι εφικτό. Κι έπειτα, τα όρια ανάμεσα στο Εγώ και τον περιβάλλοντα κόσμο τείνουν να συγχέονται όλο και περισσότερο.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Αυτοί δεν είναι δικτάτορες. Έχουν φράγκα


Κιχ δεν βγάζουν τα τελευταία 24ωρα οι ζεσουισαρλίδες και οι ακόλουθοι του συνταγματικού τόξου για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την παντελή έλλειψη δημοκρατίας στο Άμπου Ντάμπι, το οποίο επισκέπτεται ο πρωθυπουργός.

Δικτάτορας για αυτούς είσαι αν λέγεσαι Κάστρο και βρίσκεσαι για μισό και πλέον αιώνα υπό αμερικανικό αποκλεισμό. Όχι όταν αγοράζεις τα ακριβότερα οπλικά συστήματα της αμερικανικής, της γαλλικής και της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας, όπως κάνουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Οι πολιτικοί κρατούμενοι, που σύμφωνα με την Διεθνή Αμνηστία βρίσκονταν στις φυλακές του Εμιράτου (ή εξαφανίζονται μυστηριωδώς), απλώς δεν υπάρχουν αν ο Σεϊχης μπορεί να σου μπουκώσει το στόμα με κανά δημόσιο έργο. Και δόξα τον Αλάχ οι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες έχουν φάει ψωμάκι, εκμεταλλευόμενες τις συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς που επικρατούν για τους ξένους εργάτες στον Περσικό Κόλπο.

Μη σου τύχει προιόν της microfoft με εξυπηρέτηση στη ΓΕΡΜΑΝΟΣ!!


Μη σου τυχει και χρειαστείς το servis της  ΓΕΡΜΑΝΟΣ για προιόν της microsoft. 
35 μέρες μέχρι σήμερα για αποκατάσταση βλάβης στην κύρια κάμερα, με το κινητό σε εγγύηση. 
Μετά απο 15 ημέρες ενημερώθηκα τηλεφωνικά απο τη ΓΕΡΜΑΝΟΣ ότι η βλάβη αποκαταστάθηκε (έγινε αλλαγή καλωδίου οθόνης)

Μετά απο δυο επισκέψεις στο κατάστημα της Σταδίου, 5 τηλεφωνήματα και ανταλαγή μυνημάτων στο facebook με microfoft και ΓΕΡΜΑΝΟΣ , την 24 ημέρα ελαβα το παρακάτω email 

Αξιότιμε κ. Ζαχαράκη,

Σὲ περιμένω παντοῦ

 Τάσος Λειβαδίτης

Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε, ἀγάπη μου,
μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου.
Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά.
Μὰ ἡ πιὸ μεγάλη ἀκόμα, εἶναι ὅταν χρειάζεται
νὰ παραμερίσει τὴν καρδιά του.

Τὴν ἀγάπη μας αὔριο, θὰ τὴ διαβάζουν τὰ παιδιὰ στὰ σχολικὰ βιβλία, πλάι στὰ ὀνόματα τῶν ἄστρων καὶ τὰ καθήκοντα τῶν συντρόφων.
Ἂν μοῦ χάριζαν ὅλη τὴν αἰωνιότητα χωρὶς ἐσένα,
θὰ προτιμοῦσα μιὰ μικρὴ στιγμὴ πλάι σου.

Θὰ θυμᾶμαι πάντα τὰ μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα,
σὰ δύο νύχτες ἔρωτα, μὲς στὸν ἐμφύλιο πόλεμο.

Ἄ! ναί, ξέχασα νὰ σοῦ πῶ, πὼς τὰ στάχυα εἶναι χρυσὰ κι ἀπέραντα, γιατὶ σ᾿ ἀγαπῶ.

Κλεῖσε τὸ σπίτι. Δῶσε σὲ μιὰ γειτόνισσα τὸ κλειδὶ καὶ προχώρα. Ἐκεῖ ποὺ οἱ φαμίλιες μοιράζονται ἕνα ψωμὶ στὰ ὀκτώ, ἐκεῖ ποὺ κατρακυλάει ὁ μεγάλος ἴσκιος τῶν ντουφεκισμένων. Σ᾿ ὅποιο μέρος τῆς γῆς, σ᾿ ὅποια ὥρα,
ἐκεῖ ποὺ πολεμᾶνε καὶ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ ἕνα καινούργιο κόσμο… ἐκεῖ θὰ σὲ περιμένω, ἀγάπη μου!

Η αλήθεια πίσω από μια φωτογραφία και η προπαγάνδα από τα Lidl


Αφού προσπάθησαν να παραπληροφορήσουν με φωτογραφίες νοσοκομείων από άλλες χώρες και χοντροκομμένα ψέματα για την υποτιθέμενη αμύθητη περιουσία του Φιντέλ Κάστρο, ορισμένοι δημοσιογράφοι επιστρέφουν με μια από τις παλαιότερες ιστορίες που αναπαράγουν τα ακροδεξιά site σε όλο τον κόσμο.

Ο Γιάννης Λοβέρδος παρουσίασε φωτογραφία του Κάστρο δίπλα στον δικτάτορα Πινοσέτ και χαρακτήρισε «αφελείς ελληνάρες» όσους μίλησαν θετικά για τον Κουβανό ηγέτη.

Βέβαια, η φωτογραφία τραβήχτηκε δυο χρόνια πριν από το πραξικόπημα που οργάνωσε η CIA για την ανατροπή και τη δολοφονία του προέδρου Αλιέντε στη Χιλή.

Ο Πινοσέτ ήταν τότε Γενικός Διοικητής της Φρουράς του Σαντιάγκο. Ο Κάστρο λοιπόν, ο οποίος βρισκόταν στην πόλη ως επίσημος προσκεκλημένος της κυβέρνησης της Χιλής, ήταν αναγκασμένος να τηρήσει το πρωτόκολλο και να φωτογραφηθεί με τους επισήμους.


Ο Γιάννης Λοβέρδος παραλείπει να σημειώσει ότι δυο χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Αλιέντε προήγαγε τον Πινοσέτ σε αρχηγό γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων της Χιλής, μη γνωρίζοντας φυσικά ότι ο στρατηγός είχε ήδη έτοιμο το σχέδιο της ανατροπής και της δολοφονίας του.

Η σοκαριστική άποψη του Πλούταρχου για την κρεατοφαγία

Στη συλλογή του «Ηθικά» ο Πλούταρχος αναζητά την εφαρμογή της αρετής στην πρακτική πλευρά της ζωής. Στους «Περί σαρκοφαγίας» λόγους του μάλιστα προβληματίζεται έντονα. Προφανώς απαυδημένος από τα ελληνορωμαϊκά συμπόσια αναρωτιέται πώς γίνεται – έχοντας στη διάθεσή μας τέτοια νόστιμη ποικιλία από φρούτα, λαχανικά και καρπούς – να θέλουμε με το ζόρι να νοστιμίσουμε τη ματωμένη σάρκα ενός ζώου «σβήνοντας με μύρια καρυκεύματα τη γεύση του αίματος» για να μπορέσουμε να τη φάμε.

Οι απόψεις του για την κρεατοφαγία είναι... ωμές και σοκαριστικές...

Τι ονομάζουμε λιχουδιά;

«...εγώ απορώ τι έπαθε και τι ένιωθε ο πρώτος άνθρωπος και ακούμπησε το στόμα του σε αίμα σκοτωμένου πλάσματος, πλησίασε τα χείλη του σε σάρκα πεθαμένου ζώου και, παραθέτοντας σε τραπέζι μπαγιατεμένα πτώματα, ονόμασε λιχουδιές και νοστιμιές τα μέρη που λίγο πριν βρυχούνταν, μιλούσαν, κινούνταν και έβλεπαν. Πώς τα μάτια του άντεξαν να δουν αίμα πλασμάτων που σφάζονταν, γδέρνονταν, διαμελίζονταν, πώς η όσφρησή του άντεξε την αποφορά, πώς η σκέψη του μιάσματος δεν απέτρεψε τη γλώσσα να αγγίζει ξένα έλκη και να απολαμβάνει τους χυμούς και τα υγρά θανάσιμων τραυμάτων».

Πού είναι τα κοφτερά δόντια σου;

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Η εξαφανισμένη έκθεση για τον πόλεμο του 40 (που σπάει μύθους για την δήθεν οργάνωση της άμυνας από τον Μεταξά)

Η μεταπολεμική ιστορία του ελληνοϊταλικού πολέμου αναπαρήγαγε μια εικόνα αρτιότητας και ηρωϊσμού του ελληνικού στρατού. Ωστόσο το 1946 ένας απόστρατος ανώτατος αξιωματικός -λίγο πριν πεθάνει- κατέγραψε μια εικόνα αρκετά διαφορετική. Τέσσερις ειδικοί ανοίγουν τη σκονισμένη Έκθεση Καθενιώτη για το έπος του 40’. Μια έκθεση που «εξαφανίστηκε» και φέρνει ξανά στο φως το ThePressProject.

του Βαγγέλη Γεωργίου 
Βίντεο / Σκηνοθεσία: Ηλίας Δοβλέτης

Το φθινόπωρο του 1946 σε έναν από τους θαλάμους του Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μ.Τ.Σ, επί της Βασιλίσσης Σοφίας, διαδραματιζόταν μια περίεργη εικόνα. Μια γυναίκα θλιμμένη καθόταν δίπλα σε έναν κλινήρη άνδρα που ενώ οι γιατροί έδειχναν απαισιόδοξοι για τις αντοχές της καρδιάς του, εκείνος ήταν μανιακά προσηλωμένος στο γράψιμο ενός...βιβλίου. Λες και ο τρόμος να μην τελειώσει και να μην μάθει ο κόσμος αυτά που σκεφτόταν στα χαρτιά του ήταν μεγαλύτερος από τον επερχόμενο θάνατο. Ο απόστρατος πρώην Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Δημήτρης Καθενιώτης, κρατούσε την πένα της «αμαρτίας» και αυτό το γνώριζαν τόσο η σύζυγός του όσο και κάποιοι συνάδελφοί του.

Τέσσερα μόλις χρόνια πριν, το 1942, όταν την κυβέρνηση είχε αναλάβει ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, είχε ανατεθεί στο στρατηγό Δημήτριο Καθενιώτη να συντάξει -με μια επιτροπή ανώτατων αξιωματικών- μια αναλυτική έκθεση που θα κατέγραφε τις ελλείψεις και τα επιτελικά λάθη του Ελληνκού Στρατού της κυβέρνησης Μεταξά κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο Καθενιώτης ήταν ο άνθρωπος που ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο παρελθόν συμβουλευόταν για ευαίσθητα εθνικά θέματα ενώ λίγοι αμφισβήτησαν την ιδιοφυία και την ευρυμάθειά του. Το ογκώδες πόρισμα της επιτροπής, όμως, που βασίστηκε σε μαρτυρίες, αν και παραδόθηκε στα τέλη του 1943 εξαφανίστηκε υπό περίεργες συνθήκες δίνοντας την αίσθηση κάποιας συγκάλυψης.

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Θα κάνει ο Τσίπρας εκλογές;

Όχι, είναι η μονολεκτική απάντηση. Ο λόγος είναι απλούστατος. Ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδιζε τις εκλογές αυτές -παρά τις εχθρικέςδημοσκοπήσεις που διαμορφώνουν κλίμα ήττας– είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έπαιρνε ούτε το 36,34% του Γενάρη του 2015, αλλά ούτε το ποσοστό του 35,46% του Σεπτεμβρίου του 2015. Θα έπαιρνε ποσοστό χαμηλότερο, άρα θα έβγαζε σαφώς λιγότερους βουλευτές.

Να κάνεις εντελώς πρόωρες εκλογές για να βγάλεις λιγότερους βουλευτές από όσους έχεις, συνιστά πολιτική ηλιθιότητα. Πόσω μάλλον που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ”δανεικούς” ψηφοφόρους κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από την Αριστερά! Μια ζωή το ΚΚΕ Εσωτερικού αρχικά και στη συνέχεια ΕΑΡ, ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ κυμαίνονταν ως κόμμα με εκλογική απήχηση κάτω του 5%. Ξαφνικά βρέθηκε με το …επταπλάσιο (!) ποσοστό του μέγιστου που είχε κατορθώσει να πάρει ως κόμμα στα σχεδόν σαράντα χρόνια ύπαρξης του, με τις οβιδιακέςμεταμορφώσεις του. Απηυδισμένοι από τα μνημόνια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι ψηφοφόροι θέλησαν να δοκιμάσουν τι θα μπορούσε να κάνει ένα αριστερό κόμμα, αν θα βελτίωνε, δηλαδή, τη ζωή τους. Διάλεξαν, φυσικά το πιο δεξιό από τα κατ’ όνομα αριστεράκόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι έλπιζαν ότι κάτι θα άλλαζε. Ακόμη και οι νεοδημοκράτες που δεν ψήφισαν βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαν αρκετοί από αυτούς την ελπίδα ότι κάτι ίσως μπορούσε να αλλάξει προς το καλύτερο. Διαψεύστηκαν όμως παταγωδώς, καθώς η κυβέρνηση Τσίπρα απολογείται προς το λαός διαρκώς για το ποιοι είναι οι λόγοι που την υποχρεώνουν να υποχωρεί συνεχώς στις πιέσεις των Γερμανών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Δεν κατορθώνει να αντισταθεί πουθενά, σε κανέναν ουσιαστικό τομέα που θα βελτίωνε την κατάσταση την οικονομική του λαού μας, δυστυχώς.

Το τελευταίο γράμμα του Τσε στον Φιντέλ

Την 1η Απριλίου 1965 ο Τσε Γκεβάρα συντάσσει το τελευταίο του γράμμα προς τον Φιντέλ Κάστρο, στο οποίο εξηγεί τους λόγους απομάκρυνσης του από την Κουβανική Κυβέρνηση. Το γράμμα εκφωνήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1965, από τον Φιντέλ σε δημόσια τελετή, μπροστά στα παιδιά και τη γυναίκα του Γκεβάρα.

Όπως τόνισε ο Κάστρο, «το γράμμα δεν φέρει ημερομηνία, αφού θα έπρεπε να διαβαστεί στην πιο κατάλληλη στιγμή, αλλά στην πραγματικότητα γράφτηκε φέτος την 1η Απριλίου 1965».

Oλόκληρο το γράμμα του επαναστάτη Τσε Γκεβάρα προς τον Comantante Φιντέλ Κάστρο έχει ως εξής:

«Φιντέλ,

Θυμάμαι τούτη τη στιγμή πολλά πράγματα, τότε που σε γνώρισα στο σπίτι της Μαρίας Αντονία, τότε που μου πρότεινες να έρθω μαζί σας, όλη την ένταση των προετοιμασιών.

Κάποια μέρα ήρθαν και ρώτησαν ποιος θα έπρεπε να ειδοποιηθεί σε περίπτωση θανάτου μας, και η υπαρκτή πιθανότητα να γίνει κάτι τέτοιο μας συγκλόνισε όλους. Αργότερα μάθαμε πως ήταν αλήθεια, πως σε μία επανάσταση ή νικάς ή πεθαίνεις (αν είναι αληθινή). Πολλοί σύντροφοι έπεσαν στο δρόμο προς τη νίκη.

Σήμερα όλα έχουν ένα τόνο λιγότερο δραματικό, γιατί είμαστε πιο ώριμοι. Τα γεγονότα όμως επαναλαμβάνονται. Νιώθω πως έχω πια εκπληρώσει το μέρος εκείνο του χρέους μου, που με έδενε με την κουβανική επανάσταση στο έδαφος της, και σας αποχαιρετώ, εσένα, τους συντρόφους, τον λαό σου που είναι και πια δικός μου.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Οι Έλληνες πολιτικοί και δημοσιογράφοι που διαδίδουν «πειραγμένες» ειδήσεις για την Κούβα


Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Κύπρου, Γιώργος Σμυρλής και το ίνδαλμα των Ελλήνων νεοφιλελεύθερων Θάνος Τζήμερος, ήταν δυο από τους πρώτους δράστες της επιχείρησης διασποράς ψευδών ειδήσεων σχετικά με τον Κάστρο.

Χρησιμοποιώντας τους λογαριασμούς του στο Twitter και το Facebook παρουσίαζαν εικόνες από την επιδημία χολέρας στην Αϊτή, αναφέροντας ότι ανήκουν σε νοσοκομεία της Κούβας.

Πέρα από την προφανή απάτη το εγχείρημά τους παρουσίαζε και μερικά ακόμη σημαντικά προβλήματα: Καταρχήν για την εξάπλωση της χολέρας στην Αϊτή έχουν κατηγορηθεί άμεσα και έμμεσα δυτικές ΜΚΟ και ο ίδιος ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.

Κατά δεύτερον οι πλαστογράφοι της πραγματικότητας δεν γνώριζαν προφανώς ότι η Κούβα έστειλε στην Αϊτή χιλιάδες γιατρούς οι οποίοι περιέθαλψαν δωρεάν το 40% των ασθενών μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2010.

Η διάδοση της προπαγάνδας, που συνήθως προέρχεται από ακροδεξιές ιστοσελίδες στο Μαϊάμι έφτασε όμως και σε μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ και συγκεκριμένα στο Πρώτο Θέμα και την iefimerida.

Αντιγράφουμε για το λόγο αυτό σχετικό κείμενο από το site Αγώνας της Κρήτης, που αποκαλύπτει την ύποπτη είδηση για την υποτιθέμενη περιουσία των 900 εκατομμυρίων του Φιντέλ Κάστρο.

«Με τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο γίνεται μία μάχη για τις εντυπώσεις και στο διαδίκτυο, και, δυστυχώς, οι πλαστές ειδήσεις που κυκλοφορούν δεν είναι λίγες.

Μία από τις πιο διαδεδομένες των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα σχετίζεται με τον γιο του Φιντέλ Κάστρο, Αντόνιο, ο οποίος σύμφωνα με την είδηση έχει 900 εκατομμύρια δολλάρια ενώ οι κάτοικοι της Κούβας ζουν με 20 δολλάρια το μήνα. Την είδηση διέδωσε στην Ελλάδα το protothema.gr συμφερόντων Θέμου Αναστασιάδη και το iefimerida.gr για να διαδοθεί μετά από εκεί σε μία σειρά άλλες ιστοσελίδες.

Η αλήθεια, βεβαίως, είναι πολύ διαφορετική.

Η “είδηση” ξαναήλθε στη δημοσιότητα μέσω ιστοσελίδων “αντικαθεστωτικών” ΜΜΕ από τις ΗΠΑ, όπως το therealcuba που ειδικεύονται στην προπαγάνδα ενάντια στο καστρικό καθεστώς. Εκεί, ξαναειπώθηκε ότι ο Κάστρο έχει περιουσία 900 εκατομμυρίων δολλαρίων ενώ επαναδημοσιεύτηκαν φωτογραφίες από τις διακοπές του γιου του στη Μεσόγειο. Από εκεί πήραν την “είδηση” τα ελληνικά ΜΜΕ, και είπαν ότι η περιουσία των 900 εκατομμυρίων ανήκει στον γιο του Φιντέλ, Αντόνιο.

Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη είδηση είχε πρωτοέλθει στη δημοσιότητα το μακρινό 2006 από το περιοδικό Forbes. Η είδηση ήταν ένα τεράστιο ψέμα. Ουσιαστικά, το περιοδικό υπολόγισε όλες τις κρατικές υποδομές σα να ανήκουν στο Κάστρο. Κι έτσι, ο Φιντέλ Κάστρο έγινε ξαφνικά πολυεκατομμυριούχος.

Ήταν τόσο χονδροειδέστατο το ψέμμα ώστε ούτε η κυβέρνηση Μπους, ούτε η CIA προάσπισαν το δημοσίευμα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι και η Miami Herald, μία δεξιόστροφη εφημερίδα που έχει διασυνδέσεις με την κουβανο-αμερικάνικη μαφία η οποία είναι παραδοσιακά εχθρική προς το καθεστώς της Κουβανικής Επανάστασης έχει παραδεχτεί σε ανύποπτο χρόνο ότι ο Φιντέλ Κάστρο ζούσε μεν πάνω από τον μέσο όρο του λαού της Κούβας, όχι όμως πλουσιοπάροχα.

Γράφει η εφημερίδα από τις 8 Οκτωβρίου του 2000:

“Τα σπίτια τον Φιντέλ και Ραούλ είναι μεγάλα αλλά απλά διακοσμημένα… το καθιστικό του Φιντέλ είναι επιπλωμένο με απλά έπιπλε και δερμάτινους καναπέδες… η πιο μεγάλη πολυτέλεια στο σπίτι είναι μία μεγάλη τηλεόραση”

Ακόμα και το CBS παραδέχτηκε ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε το Forbes για να υπολογίσει την περιουσία του Κάστρο ήταν πλαστοί.

Όσον αφορά για το γιο του Φιντέλ, Αντόνιο Κάστρο, ένα από τα 10 παιδιά του Κάστρο από δύο διαφορετικούς γάμους και δύο εξωσυζυγικές σχέσεις, δεν ασχολήθηκε ποτέ με την πολιτική ενώ είναι ένας καταξιωμένος χειρούργος γιατρός που διατελεί υπεύθυνος της Κουβανικής και Ελβετικής Ομάδας μπέιζμπολ.

Πηγή:


Δυο ατελείς πλαστογραφίες ζωής


Στάζαν καυτή προτεραιότητα της ανάγκης, οι πυρσοί απ’ τα δάχτυλα τους.
Έτρεχε ασθμαίνων κι ο ιδρώτας απ’ το οδοιπορικό του αγγίγματος.
Μέσα απ’ τα στόματα, ανασασμοί εύφλεκτοι πυροδοτούσαν έκρυθμες στιγμές.
Ανίσχυρες οι λέξεις πνίγονταν στο θολό βυθό των χειλιών.
Μικρές περπατησιές του φεγγαρόφωτου 
ιχνηλατούσαν θαμμένες λαχτάρες κάτω απ’ το δέρμα.
Και μια σιγή να φυλλορροεί απ' τα μάτια, τα ανείπωτα χρόνων.

~ . ~

Κι εκείνοι…
Ανίσχυροι να εναντιωθούν στο κάλεσμα
δραπέτευαν ζωές σεσημασμένες, ο ένας μέσα απ’ τη σάρκα του άλλου
χωρίς ερωτήματα..
χωρίς γιατί..

~ . ~

Το ιατρικό «θαύμα» της Κούβας για το οποίο ελάχιστοι μιλούν


Μετά τον θάνατο του ιστορικού ηγέτη της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, το περασμένο Σάββατο, το διαδίκτυο γέμισε με δημοσιεύματα που μας θυμίζουν ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της κουβανικής επανάστασης που τα μεγάλα (αμερικανικά) μέσα ενημέρωσης συνήθως αποφεύγουν να προβάλουν: τον ιατρικό διεθνισμό.

Το 1963, η Κούβα έθεσε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα αποστολής εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής που το έχουν ανάγκη. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ενός μεγάλου δικτύου έμπειρου ιατρικού προσωπικού που δρούσε στην Κούβα και όπου αλλού υπήρχε ανάγκη. Το 2007, η χώρα διέθετε 42.000 εργαζομένους σε 103 διαφορετικές χώρες, εκ των οποίων οι 30.000 ήταν γιατροί και νοσηλευτές. Ο αριθμός αυτός ξεπερνά εκείνο των χωρών του G8 και η χώρα έχει επεκτείνει τις παροχές της και στην Ωκεανία.

Με την πάροδο του χρόνου η χώρα άρχισε -εκτός από το να εξάγει- και να εισάγει ιατρικό προσωπικό. Σε αντίθεση με τις γειτονικές ΗΠΑ, η Κούβα προσφέρει δωρεάν και ποιοτική ιατρική εκπαίδευση που έχει οδηγήσει εκατοντάδες νεαρούς Αμερικανούς στο να θέλουν να σπουδάσουν στο ELAM, την Λατινοαμερικάνικη Ιατρική Σχολή με βάση την Αβάνα. Η Σχολή άνοιξε τις πόρτες της το 1999 και σήμερα εκπαιδεύει περισσότερους 19.000 φοιτητές από 110 χώρες.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Να γιατί ουδείς θα λησμονήσει τον πιο φτωχό Πρόεδρο του κόσμου

Μετά από παύση δύο χρόνων, ο Jose Pepe Mujica, πρώην πρόεδρος της Ουρουγουάης, επανήλθε με μια συνέντευξή του που συζητείται πολύ.
Ο πιο φτωχός Πρόεδρος του κόσμου, όπως είναι γνωστός, μίλησε για την σημερινή κοινωνία, τα υλικά αγαθά και τις περιβαλλοντικές αλλαγές. Είπε πως φοβάται για την ανθρωπότητα, τονίζοντας ότι ευτυχία στη ζωή δεν είναι μόνο τα χρήματα.

Ωστόσο, εμφανίστηκε αισιόδοξος για την επόμενη γενιά, λέγοντας πως είναι σίγουρος ότι οι νέοι άνθρωποι θα φέρουν την αλλαγή που χρειάζεται η κοινωνία. 

Ήταν πολύ αγαπητός ως Πρόεδρος και όχι τυχαία.

Ο Mujica έδινε το 90% του μισθού του σε φιλανθρωπίες, δίνοντας το καλό παράδειγμα σε μία εποχή λιτότητας και κέρδισε την διεθνή καταξίωση γιατί προώθησε πολιτικές εξαιρετικά φιλελεύθερες.

Ζούσε σε ένα μικρό σπίτι σε μία φάρμα με ένα υπνοδωμάτιο μαζί με τη γυναίκα του, τη Lucia Toplansky και τα σκυλιά του. Επιπλέον, πάντα κυκλοφορούσε με τον σκαραβαίο του.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Κοίτα ποιος μιλάει για τον Φιντέλ!


Εξαπατημένη στην νιότη της από τον Κάστρο αισθάνεται η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και του εύχεται... «καλό ταξίδι» καλώντας τον να πάρει μαζί του «τις ψευδαισθήσεις και τα υπέροχα ψέματα της νιότης μας»!
Τι μαθαίνει, λοιπόν κανείς! Η γυναίκα η οποία από τα 26 της χρόνια έχει καταλάβει τις πιο υψηλές θέσεις της κρατικής ιεραρχίας (Νομάρχης, Γενική Γραμματέας Κατάρτισης και αργότερα Νεότητας, Πρόεδρος του ΕΟΜΜΕΧ, Γενική Γραμματέας Βιομηχανίας, Υφυπουργός Ανάπτυξης, Επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Υπουργός Παιδείας) ήταν οπαδός του Φιντέλ, και είχε κυριευτεί από τα οράματά του. Ωστόσο, κάποια στιγμή κατάλαβε φαίνεται ότι όλα ήταν «ψευδαισθήσεις και υπέροχα ψέμματα».
Ναι, η Άννα Διαμαντοπούλου της φωτοτυπίας έκανε το θράσος της σχόλιο στο twitter για το θάνατο του Φιντέλ αλλά πήρε πληρωμένη απάντηση από έναν άλλο χρήστη.


Είναι φανερό ότι πολλοί προσπαθούν να κρύψουν τη χαρά τους αλλά δε μπορούν, δυσκολεύονται ιδιαίτερα!
Αλήθεια πόσο κυνικότητα μπορεί να διαθέτει κανείς για να τολμά να ξεστομίζει όσα ξεστομίζει η πρώην κ. Υπουργός της Παιδείας;

ΑΝΤΙΟ ΚΟΜΑΝΤΑΝΤΕ

Σήμερα οι Ήρωες υψώνονται γιατί σήμερα ξαναγεννιέται η ιστορία δίπλα στον Φιντέλ.
Σήμερα ξαναγεννιούνται οι Γιοι της Επανάστασης και της Νίκης. Οι υπερασπιστές των φτωχών και των αδυνάτων. Όλων όσων δεν είχαν φωνή.
Σήμερα ξαναζωντανεύουν οι Επαναστάσεις και οι Θρύλοι.
Υψώνονται οι ψυχές αυτών που καταπολέμησαν την αδικία. Οι ψυχές αυτών που οραματίστηκαν ένα καλύτερο αύριο. Οι ψυχές αυτών που αφιέρωσαν και έδωσαν τη ζωή τους για έναν καλύτερο κόσμο.
Σήμερα τα παιδιά ενός άνδρα, ο οποίος ποτέ δεν πεθαίνει, ετοιμάζονται να υποδεχθούν τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη τους, του οποίου το παράδειγμα και οι ιδέες θα ζουν αιώνια μέσα στις καρδιές όλων των Επαναστατών του κόσμου. Αυτών που πέθαναν, αυτών που υπάρχουν και αυτών που θα γεννηθούν.
Ο Φιντέλ πέρασε στην αθανασία και ενώθηκε με όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για μια ζωή γεμάτη αξιοπρέπεια.
Ο πλανήτης δεν είναι πια ο ίδιος γιατί κοιμήθηκε ο τεράστιος άνθρωπος του εικοστού αιώνα.

Κοιμήθηκε ο Φιντέλ.

Η ιστορική απολογία του Φιντέλ Κάστρο: Καταδικάστε με. Η Ιστορία θα με δικαιώσει!

Μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Φουλχένσιο Μπατίστα το 1952, ο Φιντέλ Κάστρο, που έφυγε το βράδυ από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, οργανώνει τον ένοπλο αγώνα μαζί με τον αδελφό του Ραούλ.

Στις 26 Ιουλίου 1953, επιχειρεί να επιτεθεί στον στρατώνα Μονκάδα στο Σαντιάγο ντε Κούβα (ανατολικά) αλλά αποτυγχάνει.

Ο Φιντέλ πιάνεται αιχμάλωτος κι ασκούμενος δικηγόρος τότε αναλαμβάνει ο ίδιος να υπερασπιστεί τον ευατό του. Η απολογία του ξεδιπλώνει όλο του το όραμα για την επαναστατημένη Κούβα. Θα τελειώσει την ομιλία του με μια φράση που η πορεία του επιβεβαίωσε: «Καταδικάστε με. Η Ιστορία θα με δικαιώσει!».

Ο Κάστρο καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών. Αμνηστεύεται και αποφυλακίζεται δύο χρόνια αργότερα.

Εξόριστος στο Μεξικό, αποβιβάζεται μαζί με 81 άνδρες -μεταξύ των οποίων ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα -τον Δεκέμβριο του 1959 στη νότια ακτή της χώρας. Η αποστολή αποδεκατίζεται. Καταφεύγει με μια χούφτα αντάρτες στους λόφους της Σιέρα Μαέστρα, καταφέρνει να αναδιοργανωθεί και να πάρει τον έλεγχο ενός τμήματος της επαρχίας Οριέντε.

Τον Αύγουστο του 1958 ξεκινά μια μεγάλη επίθεση η οποία θα καταλήξει στην κατάρρευση του καθεστώτος του Μπατίστα την 1η Ιανουαρίου 1959. Στις 8 Ιανουαρίου, περιβαλλόμενος από τους barbudos του - τον αδελφό του Ραούλ, τον Τσε Γκεβάρα, τον χαρισματικό Καμίλο Σιενφουέγος- ο Φιντέλ Κάστρο εισέρχεται θριαμβευτικά στην Αβάνα.