Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

Οταν το νέο είναι νεόπλουτο


Το παλιό πεθαίνει. Και το νέο που γεννιέται είναι σαν το παλιό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στη Γερμανία, το νέο-σαν-το-παλιό είναι χειρότερο από το παλαιότερο. Εκεί, στη χώρα των μαύρων δασών, το τέρας της ξενοφοβικής ακροδεξιάς αποκτά ένα νέο πρόσωπο, το AFD, πιο αποδεκτό από το ακραιφνώς φασιστικό NPD.

Το τέρας δοκιμάζει τα πρόσωπά του. Το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία δοκιμάζει μια πιο κεντρώα ρητορική. Συνηθισμένη στρατηγική των φασιστικών κινημάτων, ώσπου να καταλάβουν την εξουσία και να δείξουν τότε το πραγματικό τους πρόσωπο.

Αντιθέτως με την Αριστερά, που όταν αναλαμβάνει την εξουσία ρίχνει νερό στο κρασί της (όπως η ιστορία της στη Δυτική Ευρώπη τουλάχιστον αποδεικνύει), η Ακρα Δεξιά όταν καταλαμβάνει την εξουσία ρίχνει στο κρασί της ακόμα περισσότερο δηλητήριο.

Αυτήν την περίοδο η Ευρωπαϊκή Ένωση υφίσταται διαλυτική πίεση σε δύο επίπεδα. Εν πρώτοις τη διαλύει η κυρίαρχη ασκούμενη νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά πολιτική και κατά δεύτερον τη διαλύει η (ως εκ τούτων) άνοδος των ακροδεξιών δυνάμεων που θέλουν την ανοιχτή και ξεκάθαρη επιστροφή στον εθνικισμό. Και στον ρατσισμό. Και, γιατί όχι, στον νέο φασισμό.

Το παράλογο αυτής της υπόθεσης (που είναι απλώς ανήθικο) είναι ότι οι κατεστημένες και καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις της Ευρωένωσης είναι ακριβώς εκείνες που τροφοδοτούν την ακροδεξιά απειλή εναντίον της, ενώ ταυτοχρόνως αποτελούν και οι ίδιες την κυρίως απειλή για την ενότητα της Ενωσης. Μονά-ζυγά, οι λαοί αιχμαλωτίζονται και οι δημοκρατίες φθίνουν.

Ακούστε, ρεμάλια!


«Με αφορμή το περιστατικό, σε βάρος νεαρής κοπέλας, που συνέβη σε λεωφορείο της Θεσσαλονίκης, με πρωταγωνιστή έναν τραμπούκο ελεγκτή στα Μ.Μ.Μ, ξύπνησαν μέσα μου μνήμες του Αυγούστου του 2013! Τότε που, σε ένα παρόμοιο περιστατικό, ο θάνατος σφράγισε τη ζωή ενός νέου παιδιού, του Θανάση Καναούτη, μόλις 19 χρόνων, που προσπαθώντας να αποφύγει τους... ελεγκτές, έπεσε από το τρόλεϊ και σκοτώθηκε! 

Τότε είχα γράψει ένα σημείωμα με τίτλο: "Ακούστε, ρεμάλια!". 

Δεν ήθελα να φανταστώ ότι μετά από τρία χρόνια θα γινόταν και πάλι επίκαιρο! Σημάδι των καιρών που ζούμε, με όλα αυτά τα ελεεινά καθάρματα και τους υποτακτικούς των κατοχικών δυνάμεων, υπαλλήλων των Μ.Μ.Μ, των Δ.Ε.Κ.Ο, των Εφοριών, των, των, των...» 

****
Μέσα σ’ αυτό το παγωμένο σκηνικό που έχουν διαμορφώσει, κατακαλόκαιρα, οι δοσίλογοι και οι προδότες, συνεπικουρούμενοι από τους κουκουλοφόρους συνεργάτες τους, μυρίζει έντονα Άουσβιτς, Μπέλσεν, Μαουτχάουζεν και Βίνερ Γκράμπεν!

Μυρίζει το ξεραμένο αίμα του παγωμένου ανθρώπου πάνω στα αγκαθωτά συρματοπλέγματα του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Του κυνηγημένου, απ’ τα λυκόσκυλα των Ες Ες, δραπέτη!