Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

Πάνω από 500 000 άτομα στην antiTrumb διαδήλωση στην Ουάσινγκτον - Διαδηλώνουν σε όλες τις πόλεις των ΗΠΑ και σε 70 χώρες σε όλο τον κόσμο!

Εκατοντάδες διαδηλώσεις γίνονται σήμερα σε πολλές χώρες για να διαμαρτυρηθούν εναντίον όσων έχει πει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ για τις γυναίκες αλλά και για υπερασπιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις μειονότητες.

Η διαδήλωση στην Ουάσινγκτον ξεκίνησε στις 17:00 ώρα Ελλάδας και σπάει ρεκόρ αφού κατέφθασαν πάνω από 500 000 άτομα, μεταξύ των οποίων και οι σταρ Σκάρλετ Γιόχανσον, Κέιτι Πέρι και Εϊμι Ανταμς.
Το μετρό της Ουάσινγκτον έχει μπλοκάρει από το πλήθος.

Παγκοσμιοποίηση, Όνειρο ήταν και πάει, του Τάκη Κυπραίου

Ήταν κυρίως η δεκαετία του 1980, όταν οι Ρήγκαν και Θάτσερ, ως ηγέτες των ΗΠΑ και της Βρετανίας αντίστοιχα, διακήρυξαν ότι η επερχόμενη ιστορική περίοδος, θα είναι η εποχή του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποίησης.

Το περιεχόμενο που έδιναν στον όρο ‘παγκοσμιοποίηση’, περιελάμβανε ένα σύνθετο αφήγημα με πολλαπλούς στόχους, μεταξύ των οποίων κυριαρχούσε η προσπάθεια να προσδώσουν ιδεολογικό ορίζοντα, ελπίδες και προσδοκίες στις μάζες, την ίδια στιγμή που ο νεοφιλελευθερισμός διέλυε το κοινωνικό κράτος, αποθέωνε την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων, ακύρωνε κάθε συνδικαλιστικό κεκτημένο, συνέτριβε τον ίδιο το συνδικαλισμό , αφαιρούσε κάθε προστατευτισμό από τις αγορές και προωθούσε την πλήρη ελευθερία – ασυδοσία κινήσεων του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τα ΜΜΕ και εκατοντάδες χιλιάδες πρόθυμοι συντάκτες φρόντισαν για την αναντίρρητη επιβολή αυτών των στόχων, παραμορφώνοντας στη συνείδηση των ανθρώπων τον όρο “παγκοσμιοποίηση” από αυτό που πραγματικά ήταν, σε μια ψευδεπίγραφη, όσο και ασαφή, προσδοκία.

Αντίστοιχα ιδεολογήματα το καπιταλιστικό σύστημα ανέπτυξε και κατά το παρελθόν, ωστόσο η διαφορά τους με τη σημερινή προβολή μιας απατηλής παγκοσμιοποίησης συνίσταται στο γεγονός, ότι ιδεολογικά στοχεύει και λειτουργεί ως το φυσικό πεπρωμένο της ανθρωπότητας, ως το τελικό φυσικό σημείο κοινωνικής εξέλιξης.

Ο Τραμπ, η παγκοσμιοποίηση και η Αριστερά


Μύθοι και πραγματικότητες για την πολιτική του νέου Αμερικανού προέδρου.
Η παρθενική, προεδρική ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ μεταφράστηκε από μεγάλη μερίδα διεθνών αναλυτών ως επικήδειος της παγκοσμιοποίησης και αναγγελία μιας νέας εποχής επιστροφής στον ανταγωνισμό κυρίαρχων εθνών- κρατών. Πρόκειται για απλουστευτική ανάλυση, η οποία καταλήγει σε άκρως αποπροσανατολιστικά πολιτικά συμπεράσματα.
Ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε ότι η θεμελιώδης κατευθυντήρια γραμμή της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής του θα είναι “να βάλει την Αμερική στην πρώτη γραμμή”, υποστηρίζοντας ότι “επί δεκαετίες πλουτίζαμε τις ξένες βιομηχανίες σε βάρος των αμερικανικών” και ότι “κάναμε άλλες χώρες πλούσιες, ενώ ο πλούτος, η ισχύς και η αυτοπεποίθηση εξαφανίζονταν από τον αμερικανικό ορίζοντα”. Εδώ η εθνικιστική δημαγωγία περισσεύει. Θα ήταν ακραία αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι ο Τραμπ είναι ο πρώτος μεταπολεμικός πρόεδρος των ΗΠΑ που βάζει “την Αμερική πρώτη”, λες και οι προκάτοχοί του την έβαζαν δεύτερη. Η μακροημέρευση της αμερικανικής ηγεμονίας- στη Δύση, μέχρι το 1990 και σε όλο τον κόσμο στη συνέχεια- ήταν η βασική προτεραιότητα όλων των αμερικανικών κυβερνήσεων.
Στο οικονομικό πεδίο, η εκτίμηση ότι η παγκοσμιοποίηση ωφέλησε τους ανταγωνιστές της Αμερικής (πρώτα απ’ όλα την Κίνα και τη Γερμανία, που κυρίως στοχοποιούνται από τον Τραμπ) σε βάρος της υπερδύναμης είναι εξίσου ανεδαφική. Το απλοϊκό σχήμα του Τραμπ είναι ότι παγκοσμιοποίηση σημαίνει να φεύγουν βιομηχανίες από την Αμερική και να πηγαίνουν στην Κίνα και το Μεξικό, “πλουτίζοντας” αυτές τις χώρες σε βάρος των ΗΠΑ. Η πραγματικότητα είναι, όμως, πολύ διαφορετική.

Λένιν...


Σαν σήμερα, στις 21 Ιανουαρίου του 1924 φεύγει από τη ζωή ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, ο επονομαζόμενος «Λένιν», μεγαλοφυής πολιτικός, στοχαστής και θεωρητικός του Μαρξισμού, ένας από τους βασικούς ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης και του μετ-επαναστατικού σοβιετικού κράτους μεγάλος πολιτικός, ηγέτης της Ρωσικής Επανάστασης και επικεφαλής της Ε.Σ.Σ.Δ. (1922-1924).


Ηγέτης της Κομμουνιστικής Διεθνούς και του μπολσεβίκικου κόμματος. Ο Βλαντιμίρ Λένιν μπορεί να πέθανε πριν 90 χρόνια ωστόσο η σορός του παραμένει ''αναλλοίωτη και εκτίθεται σε μαυσωλείο στην Κόκκινη Πλατεία, στο κέντρο της Μόσχας. Η είσοδος είναι δωρεάν και επιτρέπεται καθημερινά, στους πολίτες να την επισκέπτονται!


«ΣΗΜΑΔΟΤΟΤΗΣΕ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ» Η άποψη του Guardian για την ομιλία Τραμπ: Μία κήρυξη πολιτικού πολέμου

Το τελετουργικό, η παράδοση, οι παρόντες αντίπαλοι που πήραν τις θέσεις τους, αντάλλαξαν χειραψίες δίνοντας μία εικόνα εθνικής ενότητας, στην ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, ήταν στην πραγματικότητα μία απάτη, γράφει ο Guardian.

Η ομιλία του νέου προέδρου, μετά από την ορκωμοσία ήταν μία κήρυξη πολέμου σε ό,τι αντιπροσωπεύουν τα παραπάνω, γράφει η βρετανική εφημερίδα.
«Ο Τραμπ, ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να συνηθίζουμε σε αυτές τις δυσάρεστα ανάρμοστες λέξεις, δεν επινόησε ούτε μία αθάνατη φράση για την ημέρα. 
Οι λέξεις του δεν θα έμειναν στο μυαλό με οποιοδήποτε από τους τρόπους που πέτυχαν κάποτε οι Λίνκολν, Ρούσβελτ, Κένεντι ή Ρίγκαν.
Ομως, το μήνυμα του νέου προέδρου δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστερο. Ηρθε για να συντρίψει την επίφαση ενότητας και της συνέχειας που αντιπροσωπεύει η ειρηνική μετάβαση. Και μπορεί να το πέτυχε.
Το 1933, ο Ρούσβελτ κάλεσε τον κόσμο να ξεπεράσει τον φόβο. Το 2017, ο Τραμπ είπε στον κόσμο να είναι πολύ φοβισμένος», αναφέρει ο Guardian στην άποψη της βρετανικής εφημερίδας για την ορκωμοσία.
«Η ομιλία του Τραμπ ήταν πικρή, κομπαστική, μπανάλ. ''Εβραζε'' από δυσαρέσκεια και περιφρόνηση για την πολιτική και τις ισορροπίες του αμερικανικού συστήματος. Στόχευε σε εκείνους που τον ψήφισαν και όχι εκείνους- την πλειοψηφία- που δεν το έκαναν. Ανέφερε μόλις μία λέξη για τη φυλή. Ο εθνικισμός του ''η Αμερική πρώτα'' ήταν ωμός και αναίσχυντος.

Νέο «μανιφέστο» της Πόλας Ρούπα: Ετοίμαζα σειρά μεγάλων χτυπημάτων

Με ένα μακροσκελέστατο κείμενο από τη φυλακή, εν είδει μανιφέστου, η Πόλα Ρούπα χαρακτηρίζει τη σύλληψή της «τρίτο χτύπημα» του κράτους στον Επαναστατικό Αγώνα, μετά τον θάνατο του Λάμπρου Φούντα και τη σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη και παραδέχεται ότι ετοίμαζε μεγάλο χτύπημα, αλλά δεν ήταν προς την κατεύθυνση που εκτιμούσαν οι Αρχές.

«Δεν ετοίμαζα ένα χτύπημα. Είχε δρομολογηθεί ένα σχέδιο με σειρά χτυπημάτων σε νευραλγικά σημεία του συστήματος» λέει.

«Το όνειρό μου απ΄όταν ήμουν παιδί, ήταν να περπατάω στους δρόμους και να προσφωνώ ανθρώπους άγνωστους προσωπικά σε μένα με τον χαρακτηρισμό 'σύντροφε' και 'συντρόφισσα'. Με αυτό το όνειρο γαλουχήθηκα ως επαναστάτρια. Και αν μου έβαζε κάποιος το ερώτημα τι θα προτιμούσα, να ζήσω σε μια ασφαλή ζωή ή να πεθάνω για την επανάσταση, θα απαντούσα ανεπιφύλακτα το δεύτερο. Θα προτιμούσα να πεθάνω για την κοινωνική απελευθέρωση», καταλήγει στο κείμενο της η Πόλα Ρούπα.

Ολόκληρο το κείμενο, όπως δημοσιεύθηκε στο indymedia:

Όλη μου η ύπαρξη ήταν, είναι και θα είναι αδιαχώριστη με την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, με την ιστορία του και κυρίως με την πολιτική του στόχευση και την στρατηγική του. Ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μια ένοπλη επαναστατική οργάνωση που αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο στην επαναστατική ιστορία.

Συγκροτήθηκε το 2003 και μετά από μακρά σειρά ένοπλων επιθέσεων και πολιτικών παρεμβάσεων μέσω των προκηρύξεων που δημοσιοποιούσε, δέχτηκε το πρώτο κατασταλτικό χτύπημα με τη δολοφονία του συντρόφου μας, μέλος της οργάνωσης, Λάμπρο Φούντα. Ο Φούντας την ώρα της συμπλοκής στη Δάφνη με μπάτσους, βρισκόταν σε διαδικασία που αφορούσε την προετοιμασία ενός ένοπλου χτυπήματος, το οποίο εντασσόταν σε έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό δράσης της οργάνωσης ενάντια στο οικονομικό και πολιτικό καθεστώς.