Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Συγκρούσεις αστυνομίας και διαδηλωτών στο Παρίσι


Συγκρούσεις ξέσπασαν στο περιθώριο της πορείας για την Εργατική Πρωτομαγιά στο Παρίσι μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και περίπου 1.000 διαδηλωτών που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους.

Οι διαδηλωτές πέταξαν αντικείμενα εναντίον των αστυνομικών που απάντησαν με ρίψεις δακρυγόνων και νερό υπό πίεση, μετέδωσαν δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Σύμφωνα με το Reuters ορισμένοι από τους διαδηλωτές έσπασαν τα παράθυρα σε ένα McDonald's και πέταξαν βόμβες μολότοφ στο εσωτερικό του.

Η γαλλική αστυνομία προειδοποίησε σήμερα για το ενδεχόμενο συγκρούσεων με οργανώσεις αντιεξουσιαστών, τους επονομαζόμενους Black Blocs, έπειτα από την έκκληση που απηύθυναν στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης για μια «Ημέρα Επανάστασης».

Σύμφωνα με τις αρχές περίπου 1.200 διαδηλωτές με καλυμμένα χαρακτηριστικά εμφανίστηκαν στο περιθώριο της προγραμματισμένης πορείας των συνδικαλιστικών ενώσεων για την Πρωτομαγιά.

Στις εικόνες που μετέδωσε το Reuters διακρίνονται επίσης τα σπασμένα παράθυρα ενός χώρου στάθμευσης σε δρόμο κοντά στον σταθμό Austerlitz και ένα όχημα να έχει τυλιχθεί στις φλόγες.

Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς τους αστυνομικούς των μονάδων αντιμετώπισης ταραχών φωνάζοντας αντιφασιστικά συνθήματα και κρατώντας πανό κατά της κυβέρνησης, ενώ πέταξαν κροτίδες.

Πρωτομαγιά: «Κύριοι δικαστές…»

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τίποτα δεν χαρίστηκε. Το δικαίωμα του ανθρώπου να δουλεύει για να ζει και όχι να ζει για να δουλεύει. Το 8ωρο και το δικαίωμα στην ξεκούραση και στον ελεύθερο χρόνο. Το δικαίωμα για μόνιμη, σταθερή, δημιουργική και αξιοπρεπώς αμειβόμενη εργασία. Οι Συλλογικές Συμβάσεις, το δικαίωμα της κοινωνικής ασφάλισης, η άδεια, η συνδικαλιστική ελευθερία στους χώρους δουλειάς.
Τίποτα απ’ όλα όσα κατακτήθηκαν εδώ και ενάμιση αιώνα και που σήμερα ο καπιταλισμός τα παίρνει πίσω με «τόκο», δεν χαρίστηκε. Είναι ποτισμένο με αμέτρητο μόχθο, ιδρώτα και αίμα. Τίποτα δεν θα επιστραφεί από μόνο του. Ο,τι κερδήθηκε κι ό,τι χάθηκε, ό,τι κλάπηκε κι ό,τι «επιστραφεί», θα έχει πάνω του την ίδια σφραγίδα: Τη σφραγίδα της θυσίας, της αγωνίας, της ενότητας των εκατομμυρίων εργαζομένων.
Τίποτα απ΄ όλα όσα έμειναν ανεκπλήρωτα και που σήμερα οι «δουλοκτήτες» τα παρουσιάζουν σαν «αδύνατα», δεν θα χαριστεί. Θα είναι ο καρπός μιας αδιάκοπης σποράς αγώνων. Των αγώνων ώστε το νόμιμο και το ηθικό να συμπορευτεί με το δίκιο του εργάτη. Αυτή είναι η μόνη προοπτική που πάνω της μπορεί να φυτρώσει η ελπίδα για τον λαό – εργάτη.

Αν ο λαός παραιτηθεί από αυτή την προοπτική, τότε από την εξέγερση του Σικάγου, από τη ματωμένη Κυριακή του 1905 στη Ρωσία, από τον Μάη του ’36 και τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου, από τον τοίχο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του ’44, θα έχουν απομείνει μόνο οι αγχόνες των εκμεταλλευτών.

Πρωτομαγιά: Η ιστορία γραμμένη με αγώνες και αίμα


Ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΣΤΟ ΣΙΚΑΓΟ – ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΜΑΤΗΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟ 1936

Η 1η Μαΐου κάθε χρόνου είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου, η οποία αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της πάλης των τάξεων στη νεότερη εποχή. Το Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη. Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872.


Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο».